ثریا قاسمی در فیلم «شام آخر» یکی از مهمترین و متفاوت‌ترین بازی‌های کارنامه‌اش را در نقش دایه‌ای سختی‌کشیده و غیرکلیشه‌ای به نمایش گذاشت.
به گزارش فیلم‌نیوز، ثریا قاسمی نقش‌های مهم زیادی در کارنامه دارد و سخت است بتوانیم دست روی یکی از آنها بگذاریم و به عنوان بهترین انتخاب کنیم اما یکی از منحصربفردترین آنها، «آفاق» در فیلم «شام آخر» است. فریدون جیرانی بسیار هوشمندانه دست به این انتخاب زده و از ثریا قاسمی خواسته از قالب همیشگی دایه‌ها و خدمتکارهای ایرانی خارج شود و در قالبی جدید دست به تجربه بزند.
درباره نقش: آفاق در فیلم «شام آخر» دایه و خدمتکار میهن است و تمام ماجرای فیلم توسط او در یک فلاش‌بک روایت می‌شود. ما مدام داستانی را تو زنی رنج‌کشیده که از چهارده سالگی به عقد مردی مسن و عقیم درآمده و زندگی‌اش دوامی پیدا نکرده. بعد از آن دیگر هیچ‌وقت ازدواج نکرده و عوض آن میهن را بزرگ کرده است. او همدم همیشگی میهن است و با اینکه ازدواج زنی با سن‌و‌سال میهن با پسری جوان در جامعه پذیرفته نیست اما او را حمایت می‌کند و نقش همدم را برای میهن تا پایان حفظ می‌کند. او تمام تلاشش را می‌کند تا از حقوق میهن پس از مرگش هم دفاع کند.
درباره بازی : آفاق یکی از مهمترین و متفاوت‌ترین نقش‌های کارنامه بازیگری ثریا قاسمی است. قاسمی در این فیلم ساختارشکنی می‌کند و رفتارش به نحوی است که نه در رفتار و نه عقاید مشابه سایر زنان همسن‌و‌سال خودش نیست. او سیگار می‌کشد و راحت و بی‌قید حرف می‌زند. خیلی از جاها هم‌پای میهن هیجان‌زده برخورد می‌کند و آخر فیلم هم شروع می‌کند به آواز خواندن. با اینکه نقش چندان پررنگی در فیلم نیست اما بازی‌اش در کل اثر، اهمیت فراوانی دارد.
