فیلم سینمایی «غریب» اثری جنگی است و ظاهرا مرد محور. با این حال زن در آن جایگاهی مهم دارد که بار اصلی این بخش بر دوش شخصیت کژال با بازی پردیس پورعابدینی است.
به گزارش فیلم‌نیوز، پورعابدینی جزو چهره های تازه نفس سینمای ایران است که از همان گام نخست نشان داد برای «ماندن» دورخیز کرده. او خیلی زود مزد تلاشش را گرفت و در جشنواره چهل و یکم فجر برای «غریب» سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن را بدست آورد.
آن چه بازی پورعابدینی را قابل تحسین کرده، نمایش درست و قابل درک شخصیت کژال در موقعیت های مختلف است. او به عنوان یک پرستار جوان زندگی آرامی را تجربه می کند و سودای خوشبختی با همسر دارد که کردستان مورد هجوم کومله ها واقع می شود. زندگی کژال به هم می ریزد و مسیری تازه پیش روی او قرار می گیرد.
پورعابدینی در «غریب» چند چالش مهم داشته است؛ از جمله ارائه احساسات زنانه که میان وظیفه انسانی و خشمی جانکاه گیر افتاده. او در دوره ای به قدری مستاصل می شود که حتی بر سر شهید محمد بروجردی فریاد برمی آورد و از خواسته بدیهی خود برای یک زندگی آرام می گوید. این بازیگر در «غریب» صحبت با لهجه کردی را هم تجربه کرد. او هم در این بخش و هم در انتقال درونیات مختلف شخصیت کژال عملکرد موفقی داشته است و حضورش رنگی متفاوت به فیلم بخشیده.
نخستین مواجهه مخاطبان با پردیس پورعابدینی به سریال خانگی «آقازاده» برمی گردد که در آن دو نقش متفاوت (راضیه و مانلی) بر عهده داشت. او در این سریال کاری کرد که در نهایت یکی از عوامل موفقیت این سریال لقب گرفت. پورعابدینی فعالیت حرفه‌ای خود را از تئاتر شروع کرد و خیلی زود با «آقازاده» طعم شهرت را چشید. بعد از پایان سریال مهم ترین سوال این بود که پورعابدینی در ادامه چه خواهد کرد؟ آن طور که خودش گفته پیشنهادهای مختلفی بدستش رسیده اما سعی کرده است با دقت دست به انتخاب بزند. در جشنواره چهلم فجر او در «بی مادر» سید مرتضی فاطمی و «خائن کشی» مسعود کیمیایی دیده شد که به اذعان رسانه ها و منتقدان عملکردی تحسین آمیز در هر دو فیلم داشته است. حتی کیمیایی آینده این بازیگر را درخشان دانست و خیلی زود بخشی از پیش بینی او با بازی خوبش در«غریب» محقق شد.
سینمای ایران حالا صاحب یک ستاره جدید است که در مدتی کوتاه نقش هایی متفاوت از هم تجربه کرده و نشان داده بخوبی می تواند از پس شخصیت هایی با جهان هایی دور از هم برآید و خاص و عام را به تحسین وادارد.
