مهران احمدی در فیلم سینمایی «غریب» نقش مردی به نام کاک شوان را بازی می کند که قطب منفی داستان است. در کارنامه این بازیگر نقش های رنگا رنگ زیادی دیده میشود که کاک شوان یکی از موفقترین آنها است.
به گزارش فیلمنیوز ،«کاکشوان» ترکیبی از چند شخصیت واقعی کوموله است که سازندگان «غریب» آن را در قالب یک کاراکتر ارائه کرده اند. از شخصیت احمدی در فیلم با با چهره ای مقتدر و عبوس رونمایی می شود که چند نفر به عنوان خدم و حشم همراهی اش میکنند.
قدرت نمایی احمدی با همین سکانس افتتاحیه و «بازی در سکوت» به رخ کشیده میشود و در صحنه های بعدی به اوج می رسد. جایی که کاک شوان یک سخنرانی غرا برای یارانش میکند و وعدههایی اغواکننده برای نجات «ملت کرد» میدهد. او فردی تحصیل کرده است و میداند چه بگوید که دیگران را تحت تاثیر قرار دهد. احمدی طوری در جلد کاراکتر فرورفته که لحن بیان، شیوه نگاه و همه جزئیات رفتاری اش او را تبدیل به یک ضد قهرمان مخوف و خارج از کلیشه های مرسوم کرده است.
با ورود شهید محمد بروجردی به کردستان، وجه دیگر شخصیت شوان نمایان میشود و بیملاحظهتر از قبل دستور قتل و خونریزی می دهد. کاک شوان حتی در سکانسی که بنظر باید مستاصل باشد، همچنان ابهت خود را حفظ می کند و همین عامل دیگری است که شخصیت را به تمام معنا پیش مخاطب منفی جلوه میدهد.
فیلم «غریب» برای نمایش اهمیت کاری که شهید بروجردی در مبارزه با ضد انقلاب انجام داده است، به این شخصیت منفی نیاز داشت. سازندگان فیلم و خود احمدی این نکته را بخوبی دانستهاند که ذره ای کوتاهی، کاک شوان را تبدیل به کاراکتری کلیشهای و حتی مضحک میکرد!
احمدی اما به واسطه سال ها تجربه بازیگری، حواسش بوده که از مرز مشخص شده عدول نکند و ویژگی شوان یعنی پایمردی و استواری در راه عقیده (ولو عقیده ای ناصواب) را نگه دارد. در این راه گریم هم به کمک بازیگر آمده است و مخاطب از همان ابتدا پی به ابهت و ترسناکی شخصیت می برد.
سینمای ما نه تنها قهرمان کم دارد که جای ضد قهرمان به عنوان عنصری که اهمیت قهرمان را دوچندان کند، هم خالی است. در «غریب» دوگانه بروجردی (بابک حمیدیان) و شوان اما یک قهرمان و ضد قهرمان را شکل داده است و بخشی از موفقیت فیلم به همین عامل برمی گردد.
مهران احمدی برای بازی در نقش «شوآن» نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل مرد شد.
متاسفم که فرمانده کاک شوان را بدرستی نمی شناسید..
میشه بیشتر توضیح بدید؟