فریدون جیرانی که فردا «آشفته گی» آخرین ساخته اش در پردیس ملت به نمایش در خواهد آمد، در مصاحبه با امیر پوریا و در ویژه برنامه سینمایی «ایرنا» صحبت های جالبی را در مورد مصاحت اندیشی های داوران جشنواره فجر مطرح کرده که در ادامه بخش هایی از آن را خواهید خواند:
می خواستند سال 70 همه جوایز را به فیلم «مسافران» بدهند؛ آن زمان آقای بهشتی رفتند در جلسه داوران جشنواره گفتند من مشکلی با این فیلم ندارم اما اگر شما تمامی جوایز را به آقای بیضایی بدهید دیگر ایشان نمی تواند کار کند.
پس از خروج آقای بهشتی از جلسه، داوران آن دوره که شامل رسول ملاقلی پور، بهروز افخمی و… بودند فکر کردند و جوایز را تقسیم کردند و جایزه ویژه هیات داوران را به آقای بیضایی دادند و سیمرغ بهترین کارگردان هم به رخشان بنی اعتماد رسید.
این مصلحت اندیشی در جشنواره فجر و حتی درمیان جامعه نیز هست. البته به نظر من این مصلحت اندیشی اشکالی ندارد تا جایی که لطمه ای به اثری نزند و هیچ اثری قربانی این مصلحت اندیشی نشود.
به هر حال ما باید حساب کنیم در جایی زندگی می کنیم که گروههایی هستند که یک سری چیزها را اصلا قبول ندارند، ولی پذیرفتند جشنواره فجر در این قد و قامت اجرا باشد و ما هم باید در همین قد و قامت جشنواره را حفظ کنیم و نگذاریم لطمات فراوانی به آن وارد شود.
نوز هم ما سر سیمرغ بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر زن این مصلحت اندیشی را داریم؛ گاهی داوران و دبیر جشنواره قدرت داشتند و فراتر از این مصلحت اندیشی عمل کردند؛ ولی هنوز این مصلحت اندیشی برای این سه جایزه وجود دارد!
