در این سال‌ها آثار متعددی مرتبط با مکتب و قیام عاشورا ساخته شد، اما در میان همه آنها همچنان «روز واقعه» تلالوی دیگری دارد. فیلمی که فیلمنامه‌اش همچون نگینی در تاریخ فیلمنامه‌نویسی ایران می‌درخشد و دیالوگ‌هایش تبدیل به جملاتی مرجع شدند. مثل دیالوگی که عبدالله خطاب به راحله می‌گوید :«تمام حجت من از مسلمانی حسین ابن علی است.» در این گزارش مروری داریم بر دیالوگ‌های ماندگار این فیلم.
به گزارش فیلم‌نیوز ، بهرام بیضایی فیلمنامه «روز واقعه» را در سال 1361 به سرانجام رساند و تمامش کرد. این فیلمنامه دو سال بعد یعنی در سال 1363توسط انتشارات ابتکار و بعدها توسط نشر روشنگران و مطالعات زنان منتشر شد. دقیقا ده سال بعد و در سال 1373 برادران شایسته در موسسه هدایت فیلم، این فیلمنامه را به کارگردانی شهرام اسدی تهیه و تولید کردند. فیلمنامه‌ای که البته بیضایی علاقه‌مند بود خودش آن را بسازد اما اجازه این‌کار پیدا نکرد. یکی از ویژگی های بارز این فیلمنامه دیالوگ‌های درخشانی است که بیضایی برای کاراکترهایش خلق کرده که در ادامه مروری داریم بر درخشان‌‌ترین آنها.
عبدالله : او به بالاترین جایی رسیده که بشریت رسیده. من حقیقت را در زنجیر دیده‌ام. من حقیقت را پاره پاره بر خاک دیده‌ام. من حقیقت را بر سر نیزه دیده‌ام.
عبدالله : از او بسیار می‌گویند؛ و آنها که می‌گویند چرا خودْ چون او نیستند؟!!
پسر زید: مسلمانی ما سه نسل است و از او هیچ.
زید: من از مسلمانی او بوی تازگی می شنوم و از مسلمانی تو تنها بوی غرور جاهلی می آید.
پسربزرگ زید: ماشصت ساله مسلمانیم
زید: این چه تفاخریست که به ایمان خویش می کنی؟که اگر تو مسلمانی از پدر داری او این گنج به رنج خویش یافته است.
پسر کوچک زید: او مسیح را انکار نکرد
زید: انکار کند؟! منکران مسیح طالبان خون بودند
راحله: عشق یعنی گداختن. این سخن حسین است از زبان اسود
اسود: و عشق مرکب حرکت است نه مقصد حرکت.تا این عشق با تو چه کند.
مرد ژنده پوش از قول امام حسین (ع) : چگونه بر بتان مرده سنگ بیندازم حال آنکه بت های زنده بر روی زمینند.
مرد بادیه نشین از قول امام حسین (ع) : ندیدم سری به سرداری مگر بسیار سرها زیر پای او. خودستایان تکیه بر اریکه ها زده اند؛کتاب خدا را چنان می خوانند که سود ایشان است.
آنان که تیلسان زهد پوشیده اند تک پیرهنان را پیرهن از تن می درند.آنان که دستار بر سر نهاده اند سر از گردن خداترسان می اندازند. و آنان که آب بر مردمان می بندند مردمان را آب از لبه ی تیغ می دهند. این نیست آن چه ما می گفتیم. اینان سپاه آز می آرایند و دیوار غرور می فرازند و کوشک های خودپرستی می سازند و اموالشان را از انباشتن پایانی نیست.
عبدالله : تمام حجت مسلمانی من حسین بن علی است.
