فیلم سینمایی «زن و بچه» از جنبه‌های متعدد، تجربه‌ای تازه و متفاوت در کارنامه سعید روستایی نسبت به ساخته‌های قبلی‌اش محسوب می‌شود و اگر بخواهیم فارغ از تمایزها، دست روی یکی از وجوه اشتراک آن با فیلم‌های قبلی این کارگردان به‌خصوص «ابد و یک روز» و «برادران لیلا» بگذاریم، باید به محوریت یک زن در داستان اشاره کنیم. روستایی این‌بار صریح‌تر از قبل روایت‌گر چالش‌های زندگی روزمره یک زن ایرانی شده است؛ پرستاری به نام «مهناز» که با بازی پریناز ایزدیار بر پرده سینما جان گرفته است؛ او چگونه زنی است و ایزدیار چه عملکردی در ایفای این نقش داشته است؟
به گزارش فیلم‌نیوز، فیلم سینمایی«زن و بچه» تازه‌ترین تجربه کارگردانی سعید روستایی بعد از فیلم‌های «ابد و یک روز»، «متری شیش و نیم» و «برادران لیلا» محسوب می‌شود که مانند همه این فیلم‌ها، در حال تجربه مواجهه‌ای پرتعلیق با سینمادوستان است. تعلیق و انتظاری که با راه‌یابی فیلم به بخش اصلی جشنواره فیلم کن کلید خورد و حالا با واکنش‌های مخاطبان اولین سانس‌های نمایش رسمی، در حال اوج‌گیری است. در هفته‌های پیش رو، این فیلم بیشتر در کانون توجه مخاطبان و در معرض نقد و بررسی منتقدان قرار خواهد گرفت اما فارغ از ابعاد مختلفش، بی‌شک یکی از اصلی‌ترین نکات فیلم کیفیت نقش‌آفرینی پریناز ایزدیار در نقش اصلی است. بازیگری که در اولین فیلم بلند روستایی یعنی «ابد و یک روز» با کاراکتر «سمیه» خوش درخشید و بعدتر در «متری شیش و نیم» هم ایفاگر یکی از نقش‌های فرعی اما کلیدی در داستان بود. همزمان با آغاز اکران عمومی «زن و بچه» که با استقبال ویژه سینمادوستان همراه شده است، نگاهی به کیفیت نقش‌آفرینی این بازیگر در نقش «مهناز» داشته‌ایم، البته با تلاش برای جلوگیری از لو رفتن پیچش‌های کلیدی در روایت فیلم!
ویژگی ظاهری| ظاهر مهناز، هم از منظر دراماتیک و هم از منظر شخصیت‌پردازی، اهمیت بالایی در روایت «زن و بچه» دارد. احتمالا به همین دلیل هم در پلان ابتدایی فیلم با کلوزآپ صورت او مواجه می‌شویم، آن هم در انتظار نوبت‌ش برای «جوان‌سازی» در یک کلینیک زیبایی. او زنی زیبا اما میان‌سال است و برای ورود به یک رابطه عاطفی تازه، تلاش دارد ردپای سن‌وسالی که پشت سر گذاشته، از چهره‌اش محو شود. او موهای خود را کوتاه می‌کند و در پوشش خود هم همه ویژگی‌های لازم برای آنکه زنی امروزی و خوش‌پوش به چشم بیاید، لحاظ می‌کند. البته حرفه پرستاری و موقعیت شغلی او هم در ترکیب ظاهری این کاراکتر بی‌تأثیر نیست و حتی در بخش‌هایی از فیلم او را در پوشش یک پرستار با روپوشی سفید بر تن می‌بینیم. ظاهر مهناز در روایت «زن و بچه» را می‌توان در دو پرده توصیف کرد، چه اینکه او گویی از جایی به بعد تصمیم می‌گیرد پخته‌‌تر از آنچه هست به چشم بیاید و دیگر اصراری برای کاستن از سن‌وسال شناسنامه‌ای‌اش در نگاه دیگران ندارد. شمایلی که از مهناز در پرده پایانی فیلم شاهد هستیم، چیزی از زیبایی ابتدایی او کم ندارد اما در «ظاهر» متفاوت است.
اهمیت نقش | داستان «زن و بچه» داستان «مهناز» است و همین نکته کافی است تا بدانیم این شخصیتش چه جایگاه کلیدی‌ای در روایت فیلم دارد. مهناز به‌عنوان زنی که سال‌ها پیش همسرش را از دست داده و در حال گذران زندگی با دو فرزندش در خانه‌ای مشترک با مادر و خواهر خود است، آنقدر برای سعید روستایی اهمیت داشته که بخش عمده‌ای از موقعیت‌های داستانی فیلم، در راستای بازتعریف نسبت این کاراکتر با کاراکترهای دیگر طراحی شده است. اگر بخواهیم بدون تمرکز روی جزییات داستانی فیلم که احتمالا منجر به اسپویل آن برای مخاطبانی که هنوز فیلم را ندیده‌اند می‌شود، از ویژگی‌های این زن بگوییم باید روی یک کلیدواژه تمرکز کنیم و آن هم «جنگیدن» است. روستایی تلاش دارد زنی در حال تقابل و جنگیدن با اطرافیانش را به تصویر درآورد و برای رسیدن به این هدف می‌بایست کاراکتری را خلق می‌کرد که در عین استقامت در موقعیت‌های به‌شدت تراژیک، اهل تسلیم نیست و حتی به‌قیمت تصمیم‌های اشتباه، دست از جنگیدن نمی‌کشد؛ او می‌خواهد «زن» باشد، نه یک «بچه»!
جنس بازی| فارغ از هر موضعی که درباره کیفیت فیلم «زن و بچه» داشته باشیم، نمی‌توانیم انرژی‌ای که پریناز ایزدیار برای جان بخشیدن به «مهناز» در مقابل دوربین سعید روستایی گذاشته را نادیده بگیریم. این نقش‌آفرینی بی‌تردید در زمره بهترین تجربه‌ها در کارنامه بازیگری این بازیگر جوان قرار می‌گیرد. ایزدیار به درک درستی از موقعیت این مادر بیوه و به‌خصوص نسبتش با فرزندانش رسیده و با لحاظ کردن برخی ظرایف در لحن و اجزای صورت، لحظاتی طلایی را در فیلم خلق کرده است. به‌طور مشخص سکانس مشترک میان مهناز و علیار در ماشین، یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات مادرانه در سینمای ایران است که اتفاقا به دام کلیشه‌های احساسی نمی‌افتد و پریناز ایزدیار سهم قابل‌توجهی در شکل‌گیری این اتمسفر در این سکانس داشته است. بخش قابل‌توجهی از لحظات نقش‌آفرینی ایزدیار در فیلم هم مربوط به لحظات سکوت و استیصال درونی کاراکتر مهناز می‌شود که در این بخش‌ها هم او در مقام بازیگر نمره قابل‌قبولی دریافت می‌کند. در مجموع «زن‌وبچه» مانند سه فیلم قبلی سعید روستایی، هم از منظر انتخاب بازیگران و هم از منظر کیفیت کارگردانی و هدایت بازیگران مقابل دوربین، فیلم قابل‌توجهی است و در ترکیب بازیگران فیلم، پریناز ایزدیار بی‌شک یکی از بهترین‌هاست.
فیلم سینمایی «زن و بچه» به کارگردانی سعید روستایی، با بازی پریناز ایزدیار، پیمان معادی، فرشته صدرعرفایی و حسن پورشیرازی از روز چهارشنبه اول مردادماه 1404 اکران عمومی خود را در سینماهای کشور آغاز کرده است.
پست های مشابه :
سعید روستایی سه سال بعد از «برادران لیلا» بار دیگر در جشنواره کن مورد تحسین قرار گرفت | همه نگاه‌ها رو به «زن و بچه»
فیلم جدید سعید روستایی به خاطر شرایط جامعه با وقفه روی پرده خواهد رفت | تا مرداد منتظر «زن و بچه» نباشید
استقبال خوب مخاطبان از فیلم سعید روستایی در دوره پیش‌فروش | افتتاحیه یک میلیاردی در انتظار «زن و بچه»
نگاهی به آثار سعید روستایی به بهانه‌ی صدور پروانه ساخت فیلمِ جدیدش «زن و بچه» | درام‌های پیچیده و شخصیت‌های چند‌لایه
