علیرضا داودنژاد کارگردان سینما که در «شنای پروانه» برای اولین بار به عنوان بازیگر مقابل دوربین رفته است، به ایسنا گفت : پیش از این هم چند بار پیشنهاد بازی در فیلم به من داده بودند اما علاقه‌ای به انجام این کار نداشتم. روزی رسول صدرعاملی (تهیه‌کننده فیلم) با من تماس گرفت و گفت که این بار فرق می‌کند هم کارگردانش و هم دلایلش برای انتخاب شما.
او ادامه داد: بعد از تماس رسول، محمد کارت تماس گرفت و سناریو را فرستاد و خواندم. پس از خواندن فیلم‌نامه احساس کردم تازگی‌هایی دارد و همین طور فیلم کوتاه «بچه خور» این کارگردان جوان را دیدم و باز هم احساس کردم کار متفاوتی است. با هم قراری گذاشتیم و در گفتگویی که داشتیم، متوجه شدم از دلباختگان واقعی سینماست و نگاه و سلیقه سینمایی دارد و به خوبی می‌داند چه می‌خواهد و عزمش را برای ساختن یک فیلم تازه و اثر گذار جزم کرده است.
او با اشاره به کاراکتری که در «شنای پروانه» بازی کرده است،گفت: محمد کارت در ملاقات حضوری صراحتا گفت که کاراکتری که ایفای نقش آن را به من پیشنهاد می‌دهد، یک سکانس بیشتر بازی ندارد اما شخصیتی کلیدی است که باید یک حکم بدهد و این حکم، موتور فیلم را روشن کند و قصه را به حرکت درمی‌آورد.گفتم مطمئن نیستم همانی باشم که او در تصور خود دارد .گفت اعتماد کنید و انجامش را به من بسپارید.نهایتا چاره‌ای جز پذیرش در خواست او نمی‌دیدم.
علیرضا داودنژاد که در کارنامه کاری‌اش ساخت فیلم‌های چون «کلاس هنرپیشگی»، «هوو»،«مصائب شیرین»،«فراری» و «روغن مار» را دارد در پاسخ به اینکه از نتیجه این همکاری در «شنای پروانه» راضی است؟ گفت: تا جاییکه فیلم نامه را خواندم و تکه‌های مونتاژ شده‌ای از فیلم را دیدم، به نظرم باید فیلمی شسته رفته و خوش ساخت و با سلیقه از کار درآمده باشد و خوشحالم که توانستم برای او قدمی بردارم چرا که می‌دانم از سرمایه‌های سینمای آینده ایران است.
او ادامه داد: من در مقطعی نگران سینمای آینده بودم و می‌گفتم مهرجویی، کیمیایی، علی حاتمی، ناصر تقوایی، امیر نادری، کیارستمی، بیضایی و… اگر فیلم نسازند، سینمای ایران چه می‌شود؟ خوشبختانه بعد از انقلاب موجی از جوانان خوش قریحه و بااستعداد آمدند و درخشیدند و فیلم‌های خوبی ساختند. آنها برای احتیاجات چند دهه سینمای ایران کار کردند و هنوز هم اگر شرایط برایشان مهیا باشد کار می‌کنند و پشتوانه‌های سینمای ما به حساب می‌آیند.
