غلامرضا نیکخواه از چگونگی طراحی شوخی‌هایش در جوکر تعریف کرده و گفته برای کلیپ رپ نیکخواهی‌ها از حرکات مایکل جکسون ایده گرفته است.
به گزارش فیلم‌نیوز، غلامرضا نیکخواه در برنامه کافه آپارات گفته که بخش مهمی از شوخی‌هایش در برنامه جوکر، توسط اتاق فکر برنامه شکل گرفته و شده و او فقط سعی کرده آنها را خوب اجرا کند.
نیکخواه گفته برای رسیدن به موقعیت‌های جالبی مثل آب زانو یا شعبده‌بازی، فیلم‌های کمدین‌های مختلف خارجی را تماشا کرده و از آنها ایده گرفته و مثلا در کلیپ نیکخواهی‌ها از حرکات مایکل‌جکسون ایده گرفته است.
او خاطرات جالبی از دوران بازی در «جنگ 77» تعریف کرده و گفته به خاطر بازی در نقش داریوش مهرجویی در یکی از آیتم‌ها، خیلی مورد توجه قرار گرفته.«آن برنامه آیتمی داشت که هربار من نقش یک کارگردان را بازی می‌کردم. در یکی از قسمتها نقش داریوش مهرجویی را بازی کردم که اتفاقا همسر ایشان خیلی خوشش آمده بود. برای همین هم من را دعوت کردند تا در فیلم «تهران طهران» بازی کنم.»
نیکخواه درباره اهمیت «جنگ 77» نزد مخاطبان هم گفته: «آنقدر برنامه دیده می‌شود که وقتی یکبار لاله صبوری قهر کرد و رفت مردم آنقدر زنگ زده بودند به 162 که همه کلافه شده بودند. وقتی ما را در خیابان می‌دیدند فحش می‌دادند که چرا مریم نیست؟ خلاصه مدیری مجبور شد لاله صبوری را برگرداند.»
او درباره همکاری با رضا عطاران در «بزنگاه» گفته: «ما انتظار بیشتری از این کار داشتیم چون همه عوامل خوب بودند. البته کار خیلی دیده شد ولی خب اجازه نمی‌دادند کارمان را انجام دهیم. بعد از این هم شاهدم بارها از عطاران خواستند به تلویززیون برگردد اما او دیگر دلخور شده بود. متاسفانه تلویزیون عطاران را نگه نداشت.»
نیکخواه گفته دو تا از نقش‌هایش را خیلی دوست دارد. یکی نقش آشپز وزارت امور خارجه در «آینه بغل» است که سعی کرده شباهتی به محمدجواد ظریف داشته باشد و دیگری کاراکتر نوروی در «جنگ 77»
او درباره همکاری با عطاران و مدیری هم گفته که به نظرش عطاران در زمینه کارگردانی به نسبت بازیگری درجه یک است و مدیری به عنوان بازیگر، قدرتمندتر ظاهر می‌شود.
در پاسخ به اینکه چرا مدیری دیگر نمی‌تواند آثار درجه یک بسازد هم گفته:«شرایط اجازه نمی‌دهد. مثلا الان دیگر نمی‌شود سریالی مثل «قهوه تلخ» ساخت. آن زمان آزادتر می‌شد سریال ساخت. اتفاقا خیلی بیشتر به آرامش جامعه کمک می‌کرد. واقعا نمی‌دانم چرا اجازه نمی‌دهند فضا باز شود و مردم درد خودشان را بشنوند. مردم وقتی دردشان را در یک سریال می‌شنوند حالشان بهتر می‌شود. قتی درد را خفه کنیم بیشتر اذیت می‌کند.»
