بهمن فرمان‌آرا، کارگردان سینما گفته برای ساخت فیلم نه حاضر است به کسی باج بدهد و نه تحت هر شرایطی فیلم بسازد. برای فیلم ساختن از ایران هم نمی‌رود چون مسئله‌اش قصه گفتن در کشور دیگر نیست.
به گزارش فیلم‌نیوز، بهمن فرمان‌آرا روز گذشته در گفت‌وگو با شرق به بهانه اکران فیلم «مجبوریم»، درباره اهمیت حیاتی فیلم‌سازی در زندگی‌اش گفته: «سینما برای من که از نسل دیگری هستم، یک کار ذهنی است. اگر کار نکنم دلیل مهمی نمی‌بینم که هر روز سه وعده غذا بخورم و بخوابم و باز فردا از خواب بیدار شوم. از کارکردن لذت می‌برم؛ اما واقعیت این است که در تمام دنیا، سینما نسل جوان می‌طلبد. دلیل واضحی هم دارد. مهم‌ترینش هم این است که حوصله آنها زیاد است و نگاه تازه‌ای در آثارشان هست.»
فرمان‌آرا درباره اینکه چرا نسبت به قبل کمتر فیلم می‌سازد گفته: «هر چند وقت یک‌بار این سؤال را از خودم می‌پرسم که آیا حاضرم بابت کارم باج بدهم؟ سعی کرده‌ام که این کار را انجام ندهم، چرا که اصراری نمی‌بینم که تحت هر شرایطی فیلم بسازم. هروقت هم که علاقه‌مندان سینما بخواهند به فیلم‌های من رجوع کنند، همین تعداد فیلمی را که ساختم می‌بینند.»
او گفته برای نام و سلیقه‌اش به عنوان یک کارگردان ارزش زیادی قائل است و دست به ساخت هر کاری نمی‌زند: «زمانی که «شازده احتجاب» جایزه اول جشنواره تهران را دریافت کرد، دو، سه سال کار تهیه‌کنندگی کردم. فیلم اول عباس کیارستمی «گزارش» یا «کلاغ» بهرام بیضایی به تهیه‌کنندگی من ساخته شد. یک فیلم موفق تجاری به اسم «در امتداد شب» را تهیه کردم. می‌توانستم این فیلم را کارگردانی کنم، اما ســلیقه من برای کارهایی که نامم به عنوان کارگردان قید می‌شود، متفاوت است. بیش از ۵۰ سال است که مکالمه‌ای با ملت ایران دارم و دلم می‌خواهد این مکالمه ادامه پیدا کند.»
فرمان‌آرا تاکید کرده که حاضر نیست برای ساخت فیلم از ایران برود و گفته: «دلیلی هم که از ایران نمی روم و جای دیگری فیلم نمی سازم این است که مسئله من قصه گفتن در فرانسه نیست. با اینکه امکانش هم وجود دارد، ولی می‌خواهم در کشور خودم کار کنم. دوست دارم درباره موضوعاتی فیلم بسازم که پیرامونم رخ می‌دهد.»
درحال حاضر فیلم «مجبوریم» به کارگردانی رضا درمیشیان با بازی فرمان‌آرا روی پرده سینماهاست. او درباره فعالیتش در عرصه بازیگری هم گفته: «قرار نیست تا ابد فیلم بازی کنم، بنابراین دوست دارم نقش‌هایی را بازی کنم که کمکی به جوان‌های فیلم‌ساز باشد و من می‌توانم محترمانه آن نقش را ایفا کنم. پیشنهادهای زیادی برای بازیگری دارم. اگر به بعضی دوستان جواب رد می‌دهم، دلیلش این است که متوجه شده‌ام آنها فقط اسم من را می‌خواهند و نقش چیزی نیست که نظرم را جلب کند و کارکردی در داستان ندارد؛ بنابراین نقش‌هایی را که به نظرم جالب نیست، نمی‌پذیرم، چراکه دست کم برای پذیرش یک نقش باید هم کارگردان را دوست داشته باشم و هم خود موضوع برایم دلچسب باشد.»
