از «ابد یک روز» تا « برادران لیلا» چیزی نزدیک به هفت سال می‌گذرد. در این هفت سال سعید روستایی علاوه بر این دو فیلم ؛ « متری شش و نیم» هم ساخت تا میانگین هر دوسال و چند ماه یک فیلم ساخته باشد.
او با «ابد و یک روز» مسیر چند ساله را یک شبه پیمود، اما با تیزهوشی این موقعیت را غنیمت شمرد. خیلی از فیلم اولی‌ها بعد از موفقیتشان درگام نخست اعتماد به نفسشان را برای ساخت فیلم دوم از دست می‌دهند و دچار چنان وسواسی می‌شوند که به یکباره بین فیلم اول و دومشان چندین سال فاصله می‌افتد. فاصله‌ای که موجب می‌شود تا توقعات هم به همان اندازه بالا برود، بنابراین وقتی فیلم دومشان را می‌سازند، نمی‌توانند با اثرشان توقع ایجاد شده را برآورده کنند. دسته دیگر از فیلم اولی‌های موفق هم مسیری معکوس در پیش می‌گیرند و با فاصله‌ای کوتاه سراغ کار دومشان می‌روند که در خیلی از مواقع آن‌ها هم نمی‌توانند برآورد کننده توقعات باشد. سعید روستایی اما مسیری مابین را در پیش گرفت.
بعد از موفقیت «ابدو یک روز»، مدتی به خودش استراحت داد و بعد با صبر و حوصله سراغ کار دومش رفت. با فاصله‌ای معقول نسبت به کار اولش فیلم دومش «متری شش و نیم» را ساخت. فیلمی که اگرچه به مانند فیلم اول بمب نشد اما اثر بسیار قابل دفاعی بود و توانست علاوه بر اینکه در گیشه رکود شکنی کند، حضور موفقی هم در جشنواره های جهانی داشته باشد.. روستایی در ادامه مسیر با همان سیاستی که در پیش گرفته بود سراغ فیلم سومش رفت. تجربیات حاصله از دو ساخته قبلی را به کمک گرفت و «برادران لیلا» را جلوی دوربین برد. راهیابی این فیلم به بخش مسابقه جشنواره کن نشان می‌دهد که روستایی با یک پختگی منحصر بفردی به مصاف این اثرش رفته و توانسته از این کارزار تا اینجا با سربلندی بیرون بیاید.
روستایی حالا در 33 سالگی به اوج پختگی رسیده ، او یک نابغه جوان است که مسیر پیشرفت را خیلی آهسته و پیوسته پیموده است .سعید با ساخت اولین اثرش جریانی منحصر بفرد در فیلسمازی ایران به راه انداخت. جریانی که خودش در گام دوم فیلمسازیش آن را کامل کرد و حالا باید دید در سومین تجربه فیلمسازی اش آن را به چه سمت و سویی هدایت کرده است. روستایی در این مسیر هیچگاه مقهور خودش نشد و همین عامل به او کمک کرد تا دست به خود تکراری نزند و جریانی که به راه انداخته را تقویت کند.
«برداران لیلا» با حضور در بخش مسابقه جشنواره فیلم «کن» تا همینجا برای روستایی چند ام روبه جلو محسوب می‌شود و باید منتظر ماند و ماحصل کارش را روی پرده دید، آنوقت می توان با اطمینان از موفقیت او در گام سوم حرف زد.
