با آغاز دهه هفتاد بازیگری به سینما و تلویزیون ایران معرفی شد که خیلی زود توانست نظر کارگردانان معتبر سینما را به خود جلب کند و با محبوبیتی که به دست آورد به یکی از بازیگران مورد علاقه مردم تبدیل شد و با آن چشم‌ها و صدای دل رباینده‌اش در فیلم‌ها و سریال‌های موفق جلوی دوربین می‌رفت.
پارسا پیروزفر متولد ۲۲شهریور ۱۳۵۱ است. سال ۷۱ و زمانی که تنها ۲۰ سال داشت برای اولین بار در فیلم ابراهیم وحیدزاده جلوی دوربین رفت. اما فیلم‌هایی که باعث شهرت و محبوبیت او شد، «پری» و «ضیافت» نام دارد.
او در دومین تجربه سینمایی اش در فیلم داریوش مهرجویی ایفای نقش کرد و پس از آن در فیلم مسعود کیمیایی جلوی دوربین رفت تا خیلی زود مورد توجه این دو کارگردان نامدار سینمای ایران قرار گیرد.
زیبایی چهره و چشم‌هایش به همراه بیان منحصر فردش، باعث شد که در کمتر از دو سه سال به یکی از ستاره‌های سینمای ایران تبدیل شود.
بازی در «شیدا» کمال تبریزی او را به موفقیت زیادی در عرصه بازیگری رساند و مشخص شد که مردم حاضرند برای تماشای بازی او بلیت بخرند و به سینماها بروند.
با آغاز دهه هشتاد کمی در سینما گزیده کار شد اما در همان زمان بازی در سریالی را قبول کرد که با آن خاطره ساز شد: «سفر سبز» و بازی در نقش «دنیل وستبرگ».
پس از بازی در سریال لطیفی، باز هم با داریوش مهرجویی همکاری کرد و در «مهمان مامان» جلوی دوربین رفت و برای بازی در آن نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
ایفای نقش در سریال بیگ پروداکشن «در چشم باد» چند سال او را از سینما دور کرد زیرا تصویر برداری این مجموعه از سال ۸۳ آغاز شد و سال ۸۸ به پایان رسید.
او سال ۸۹ با «اسب حیوان نجیبی است» و «اینجا بدون من» بازگشت دوباره‌ای به سینما داشت.
اما با آغاز دهه نود، او بیشتر به فعالیت‌های نمایشی پرداخت و چندین تئاتر را کارگردانی و در آن بازی کرد تا در چند سال گذشته طرفدارانش بیشتر او را روی صحنه ببینند.
پیروزفر به تازگی در «مجبوریم» ایفای نقش کرده و به زودی «بی‌حسی موضعی» با بازی او در سینماهای کشور اکران خواهد شد.
