سریال «سوجان» به کارگردانی حسین تبریزی، بعد از گذشت یک هفته از شروع پخش، توانسته است مخاطبان زیادی را جلب کند و درحال حاضر پرمخاطب‌ترین سریال شبانه تلویزیون به حساب می‌آید. یکی از مهمترین عوامل موفقیت سریال، بازی درخشان ثریا قاسمی در نقش مادرجان است؛ یک مادربزرگ شمالی که مدام از گذشته قصه می‌گوید و ماجرای زندگی‌اش بخشی از داستان سریال را پیش می‌برد.
به گزارش فیلم‌نیوز، به بهانه نقش مهم ثریا قاسمی در سریال «سوجان»، آگراندیسمان این هفته را به این بازیگر باتجربه و محبوب اختصاص داده‌ایم. نگاهی داریم به ابعاد مختلف بازی این بازیگر.
ویژگی ظاهری | ثریا قاسمی برای ایفای نقش یک مادربزرگ شمالی قدیمی، لباس محلی زنان شمالی را به تن می‌کند. یک پیرهن بلند گلدار با ژیله‌ای مخملی روی آن. روسری سفیدی به سر دارد که آن را بالای سرش گره زده است. یک گردنبند بزرگ هم به گردنش بسته که نشانه بزرگی و جایگاهی است که در آن روستا دارد. چهره‌اش از همیشه زردتر است تا بد بودن حالش بهتر منتقل شود.
اهمیت نقش | داستان با یکی بود یکی نبود قصه‌ی مادرجان شروع می‌شود. او برای نوه‌اش سوجان قصه‌ی دختری را تعریف می‌کند که از شواهد پیداست گذشته‌ی خودش است؛ دختری قابله که برای ازدواج با پسر مورد علاقه‌اش از دست ارباب فرار کرده و در هراسی دائمی است. داستان قصه‌ی جوانی مادربزرگ با زندگی نوه‌اش سوجان در زمان شروع روایت گره می‌خورد. درواقع با دو داستان موازی کنار هم مواجه هستیم که یکی داستان جوانی مادرجان است و دیگری داستان زندگی سوجان. مادرجان گهگاه که وقت و حوصله پیدا می‌کند قصه را ادامه می‌دهد و سوجان قصد دارد در تعطیلات عید داستان مادربزگ را بنویسد. به همین دلیل هم با اشتیاق گوش می‌دهد. اهمیت نقش مادرجان از این بابت است که زندگی یک خانواده را از نسل‌های قبل روایت می‌کند و ماجرای سخت‌گیری‌های خان و نظام ارباب رعیتی دوره قبل را به تصویر می‌کشد. مادرجان تنها نقطه اتکای سوجان است و تنها کسی است که سوجان می‌تواند از احساساتش با او حرف بزند. از سوی دیگر میان اهالی آن روستا هم اهمیت ویژه‌ای دارد. چون سالیان سال به عنوان قابله در آنجا زندگی کرده و بخش مهمی از اهالی ده را او به دنیا آورده است.
جنس بازی| مادرجان زنی بیمار است که سخت راه می‌رود و به‌تنهایی نمی‌تواند امورات زندگی خودش را بگذراند به همین دلیل اکثر مواقع سوجان کنار او زندگی می‌کند و مراقبش است. ثریا قاسمی با چوب زیربغل خیلی خوب توانسته است موقعیت این شخصیت را به نمایش بگذارد و این درماندگی را قابل درک نشان دهد. موقع راه رفتن مدام نفس‌نفس می‌زند و خیلی وقت‌ها بد بودن حالش را با تغییر حالت چهره و جنس نگاهش به نمایش می‌گذارد. با وجود ناخوش‌احوالی اما کماکان شمایل یک زن قدرتمند را حفظ کرده است. به کسی اجازه نمی‌دهد روی حرفش حرف بزند و این استحکام را در عین ناتوانی بسیار باورپذیر ساخته شده است. خیلی وقت‌ها موقع حرف زدن و خاطره تعریف کردن بغض می‌کند و چشم‌هایش پر از اشک می‌شود. اینکه زمین‌گیر شده است خجالت‌زده به نظر می‌رسد. مواقعی که می‌خواهد برای سوجان از قصه‌های قدیمی تعریف کند، نگاهش به نقطه‌ای دور است و نشان می‌دهد که کاملا در قصه‌ای که می‌گوید غرق شده است. به طور کلی می‌توان گفت حضور ثریا قاسمی اهمیت زیادی در این سریال دارد و وزنه محکمی برای آن به حساب می‌آید.
«سوجان» به کارگردانی حسین تبریزی براساس فیلمنامه فریدون حسن‌پور ساخته شده و علاوه بر ثریا قاسمی، غزاله اکرمی، بهزاد فراهانی، مهرداد ضیایی، مهدی صبایی، بهنام تشکر، سیما تیرانداز و … هم در این سریال بازی دارند. این سریال هرشب ساعت 22:15 از شبکه یک پخش می‌شود.
پست های مشابه :
نگاهی اجمالی به قسمت اول سریال عاشقانه‌تاریخی «سوجان» | خوش‌حس و دل‌نشین در گام اول
از شامگاه سه‌شنبه هجدهم آبان با پخش سریال یوسف پیامبر(ع) اتفاق می‌افتد | بازگشت کتایون ریاحی به تلویزیون
آخرین اطلاعات و آمار درباره فصل جدید سریال «سلمان فارسی» که به تازگی تصویربرداری‌اش شروع شده است | سلمان نزدیک به دوسال در ایران می‌ماند
زمان پخش فصل پنجم سریال سعید آقاخانی اعلام شد | آغاز «نون خ 5» از نیمه فروردین
سلامت باشه 🙌
فضای سریالش رو دوست دارم
سریال خوبیه ولی اتفاقا تنها ایرادش فقط حضور خانم قاسمی هست البته نه اینکه بازیشون بد باشه ولی خیلی تکراری شدند مگه هیچ بازیگر خانم مسن دیگه ای نداریم که نقش تمام زنان مسن سریالها ومادر بزرگ هارا به ایشون میدن.
البته مادر بزرگ سوجان نه جان.
مادربزرگِ جان یعنی مادر بزرگ عزیز ، مادربزرگ بهتر از جان و….