حامد عنقا در واکنش به نامه منتشر شده از سوی رئیس ساترا گفته:«نامه اخیر، یک پالس خطرناک و عاری از دلسوزی به یک جامعه چند هزار نفری که در پلتفرم‌ها مشغول فعالیت هستند و در نهایت جامعه مفصل مخاطبان است.»
به گزارش فیلم‌نیوز، حامد عنقا، نویسنده و تهیه‌کننده تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، بعد از انتشار نامه سعید مقیسه درباره اقدامات علیه پلتفرم‌ها، در گفت‌وگو با تسنیم توضیح داده:« به نظر من، وی‌او‌دی‌ها نه تنها رقیب تلویزیون نیستند بلکه در همان میدان، به شکلی دیگر فعالیت می‌کنند. خانواده‌هایی که «جیران» و «مهمونی» می‌بینند، همان کسانی هستند که «برف بی‌صدا می‌بارد» و «مستوران» را هم می‌بینند. این‌ها همه سبد فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران است. چرا بر طبل دو قطبی می‌کوبیم و چه بهره‌ای از آن می بریم؟ هیچ.»
او در ادامه گفته: «مگر وی‌اوی‌دی‌ها فرصت ارزشمندی برای سازمان صدا‌و‌سیما نیست تا بتواند از طریق آن‌ها وفاق و هم‌افزایی در جامعه ایجاد کند؟ چرا باید یک عده، خواسته یا ناخواسته، فرصت‌ها را تبدیل به تهدید کنند؟»
عنقا با به عملکرد دستگاه قضا به این نکته اشاره کرده: «اگر پلتفرم‌ها محتوایی را منتشر کنند که خلاف عفت عمومی باشد، دستگاه قضا خودش به ماجرا ورود می‌کند. این که این کار را انجام نداده‌اند، پس این جرم‌انگاری صرفا به جریان‌های اداری بین آن‌ها برمی‌گردد.»
او در بخشی از صحبت‌هایش درباره نقش بنیادین ساترا صحبت به میان آورده و گفته: « روزی که ساترا بوجود آمد تا مدت‌ها توانست با تعامل درست با صاحبان محتوا و پلتفرم‌ها کار را پیش ببرد. امروز هم اگر واقعا دغدغه نظام جمهوری اسلامی ایران را داشته باشد، باید بر همان اصول حرکت کند. ساترا بوجود آمد که فارغ از تغییر دولت‌ها و گرایش فکری آن‌ها، یک مرکز فراجناجی و فراگروهی باشد. این سازمان با ساز و کاری فراتر از ارشاد برای ساخت و پخش سریال‌ها بوجود آمد تا این حواشی ایجاد نشود. اما بنظر می‌رسد ساترا نقش حمایتی و بنیادی خود را فراموش کرده‌است.»
عنقا با اشاره به نقش ساترا در رفع مشکل سریال‌هایی چون «می‌خواهم زنده بمانم» و «زخم کاری» توضیح داده: «چرا حالا برخی مسائل پلتفرم‌ها را تبدیل به گره کور در کف جامعه می‌کنند که باید در نهایت با قیچی بریده شود؟ مگر این سازمان‌ها بوجود نمی آیند که گرفتار گره کور نشویم؟»
عنقا ادامه داده: «من به عنوان کسی که عضو پروانه ساخت سریال‌های خانگی بوده‌ام، می‌توانم شهادت دهم گاه میزان تنش بین اعضا و کسانی که می‌خواستد محصول تولید کنند به بالاترین سطح خود می‌رسید. اما در نهایت خودمان به یک وفاق می‌رسیدیم. این اتفاق زمانی که به عنوان تهیه کننده «آقازاده» با شورای پروانه نمایش سر و کار داشتم، هم رخ می‌داد. در نهایت دو طرف می‌فهمیدیم همه در یک مسیر هستیم و باید به همگرایی برسیم.»
