این هفته شاهد یکی از نفس‌گیرترین قسمت‌های «پوست شیر» بودیم. قسمت سوم فصل دوی این سریال که با یک موسیقی ملایم و صحنه‌هایی احساسی شروع شد، رفته‌رفته اوج گرفت و نهایتا در ملتهب‌ترین بخش به پایان رسید.
به گزارش فیلم‌نیوز، در قسمت سوم فصل دوم، با به میدان آمدن شخصیت«نریمان» با بازی متفاوت کامران تفتی و دیالوگ‌های او درباره صحنه قتل، یکی از رازهای مهم داستان فاش شد.
جذاب‌ترین بخش قسمت سوم این فصل، مربوط به مراسم شرط‌بندی در گاراژ مخفی ته شهر بود. درحالیکه جمعیت زیادی گرد آمده بودند تا شرط‌بندی را ببینند و با جیب پرپول آنجا را ترک کنند، نعیم، رضا پروانه و صدرا در موقعیتی کاملا متفاوت، تماشاگر این بازی بودند. هربار که یکی از بازیکنان، برای تسلط بیشتر روی بازی پیرهنش را درمی‌آورد، تمرکز دوربین روی حرکت چشم‌ها و تغییر حالات این سه نفر التهاب زیادی ایجاد میکرد. نمایان شدن عقاب سه‌سر روی پشت هرکدام از آنها می‌توانست مسیر سریال را تغییر دهد و کار را به نعیم و اسلحه‌اش واگذارد.
بعد از این سکانس نفس‌گیر، حالا نوبت کامران تفتی بود که با بازی در نقش نریمان، برگ برنده‌ای رو کند. تفی با گریمی متفاوت، بازی کوتاه اما قابل‌قبولی به نمایش گذاشت و توجه‌ها را معطوف خودش کرد.
او با دستهای بسته، در یک لحظه، موقعیت را به نفع خودش برگرداند و با لحنی آزارنده و بدون قید، نقشش را در قتل دختر نعیم فاش کرد. گرچه خالی بودن اسلحه در آن موقعیت بحرانی، تمهید درجه یک و خلاقانه‌ای نبود اما بهرحال با ورود مادر مقتول به صحنه، موقعیت ویژه‌ای رقم خورد.
درباره بازی درخشان ژیلا شاهی در نقش مژگان پیش‌تر به تفصیل نوشته‌ایم اما یکی از یکی از موقعیت‌های مهم قسمت جدید سریال باز هم به واسطه حضور او و التماس‌هایش در کلانتری برای پنهان کردن ماجرای فروش عرق از شوهرش شکل گرفت.
قسمت سوم در نقطه‌ای به پایان رسید که نعیم ، نریمان را زیرضربات سهمگین چکش قرار داد تا جای شک‌وشبهه‌ای برای زنده بودن این کاراکتر باقی نماند. حالا باید دید، پلیس با از دست رفتن تنها نقطه امید این پرونده به دست نعیم و حمل اسلحه در دست او چه خواهد کرد.
«پوست شیر» به کارگردانی جمشید محمودی چهارشنبه‌ها در پلتفرم فیلم‌نت منتشر می‌شود.
علت بازسازی”قیصر” را در زمانه حال نمی فهمم. گذشته از آنکه جثه ترکه ای و نحیف “هادی حجازی فر” انتخاب بدی برای کاراکتر “نعیم” است . در صحنه هایی که نعیم اسلحه بدست می گیرد، بیدرنگ کاراکترش در “ماجرای نیمروز” یادآوری می شود. هیچ جای قصه، از گذشته نعیم و اینکه چرا یک زندانی از بندآزاد شده اینهمه محبوبیت در بین خلافکارهای محله خود دارد صحبتی نمی شود و این مشکل اصلی است که کاراکتر ” نعیم” را غیرباورپذیر می کند. قصه بشدت سیاه است و تمام کاراکترها درگیر تراما هستند. چرا برادران محمودی تا این حد همه چیز را تاریک نشان می دهند؟
با تشکر از مطالب خوب و مفیدی که در سایت قرار میدین این سریال واقعا سریال خوب و جذابیه👌👌👌
سلام و یک خسته نباشین به کارگردان و بازیگران فیلم واقعا اکشن و احساسی ساختن به نظر من نقش رحیم رو اگه رصا پروانه بازی میکرد جذاب تر میشد از قسمت اول تا همین قسمت سوم فصل دوم میشه گفت نقش اول رو رصا پروانه بازی میکرد نه آقا رحیم اگه بخایم بگیم که فیلم مشکلی نداشت که دروغ گفتیم ولی چون تو ایران فیلمها و سریالها همه عاشقانه و کمدی هستش این سریال مطمعنن بالای 90 درصد مخاطب داره هم به خاطر موصوع فیلم هم برای صحنه های اکشن و هیجانی حالا تو بعضی قسمتهاش صحنه های هندی هم داره که یک نمونش همین قسمت سوم بود صحنه ای که نریمان با دستهای بسته رحیم رو خلع سلاح میکنه که تو فیلمهای اکشن آمریکایی هم این صحنه ها رو ضبط نمیکنن ولی در کل سریال جذاب و هیجانی هستش فقط آخرشو مثل فیلمهای دیگه ایرانی درست نکن که دختره هنوز زنده هستش بعدشم با رحیم و مادرش برگردن به زندگیشون اگه فیلم بر اساس واقعیت درست شده پس نمیتونن که با سلیقه خودشون فیلم به پایان برسونن ببینیم که آخرش چی میشه
اولا رحیم نه.نعیم.
حتی سریالو با دقت نمیبینی اسم کارکتر هارو هم یاد بگیری بعدشم کجا گفتن این سریال بر اساس واقعیته که میگی بر اساس واقعیت درست شده؟؟
یچیز دیگه هم بگم ، گفتی با دست بسته تفنگ رو گرفت.خب معلومه وقتی نعیم روشو برگردونده و داره با لیلا حرف میزنه و کسی حواسش نیست، یهو نریمان میاد تفنگ رو میپیچونه.خیلی چیز عجیبی نیست.نقش دادن هم کار تو نیست که میگی اگه جای نعیم، رضا بازی میکرد بهتر بود.همین شخصیت نعیم جذابش کرده این سریالو
رحیم نداریم تو سریال نکنه نعیم منظورتون هست