انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی، به بهانه مسائل پیش آمده درپی توقف اکران «خانه پدری» بیانیه‌ای را منتشر کرد.
در متن بیانیه انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان با عنوان «جای خالی اخلاق و فرهنگ نقد» آمده است:
«از خدا جوییم توفیق ادب
بی ادب محروم ماند از لطف ربّ
اکران زودگذر و پرحاشیه‌ی فیلم «خانه پدری» وسروده شدنِ سازهای مخالف به دنبال آن که زمینه ساز توقیف فیلم از ناحیه مقام محترم قضایی در «دادسرای فرهنگ و رسانه تهران» شد و موضع گیری‌های بعدیِ مرتبط با آن در رسانه‌ها و فضای مجازی، می‌تواند محمل مناسبی برای یک آسیب‌شناسیِ به موقع و همه جانبه‌ی فرهنگی باشد.
آنچه بیش از همه در این فضای پُرتنش و سوء تفاهم آمیز و تریبون‌های پر از خشم و کینه جایش خالی است، «اخلاق» و «فرهنگ نقدپذیری» است. در جامعه‌ای که خشونت و عصبیت به دلایل گوناگون ریتم ناموزونِ زندگی روزمره‌‌ی طیف گسترده‌ای از آحادش شده است، متهم کردن فیلمی چون «خانه پدری» به ترویج خشونت در نهاد خانواده، شرط انصاف نیست. یکی از مشخصه‌های اصلی «نقد» در یک اثر هنری، آسیب شناسی تاریخی /اجتماعی است.
با چنین نگاه روشن بینانه‌ای، «کالبدشکافی و نقد خشونت» با «نمایش و تعمیم خشونت»، تفاوت آشکار دارد. «انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان سینمای ایران» ضمن ابراز نگرانی از وضعیت نامناسب و خط کشی شده موجود، گسترش و تحکیم فضای نقد در متن جامعه و فرهنگ رسانه‌ای با دعوت از افراد متخصص و کارشناس در حوزه نقد، فرهنگ و رسانه ،جامعه شناسی، جرم شناسی وروانشناسی بالینی، تاریخ و… را برای رسیدن به نقطه‌ای تفاهم آمیز و ایجابی پیشنهاد می‌کند.
بیاییم به جای ردیابی متهم ومجرم در بطن جامعه‌ی هنری ِ
آسیب پذیراین دوران، «حکم برائتِ» هنربانانِ دلسوزی که ریشه درخاکِ این سرزمین دارند را صادر کنیم.»
