پیمان معادی که در فیلم غیرایرانی «شیفت شب» نقش مهاجر را ایفا کرده، درباره بحران پناهندگی به گفت‌وگو پرداخت.
معادی در پاسخ به سوال شبکه فرانسوی که مهاجر جذب جامعه فرانسه می‌شود یا جامعه آمریکایی، گفت: «در فرانسه این تصور وجود دارد که همه می‌دانند فرانسوی بودن به چه معناست و فکر می‌کنند این هویت ملی روی ایده آل‌های جهانی جمهوریت بنا شده؛ برابری و لاییسیته فرانسوی. اما آیا واقعا اینطور است؟! یک زن جوان مسلمان در حومه پاریس درباره این سوال چه احساسی دارد؟
همه ما می‌دانیم که مسلمانان بزرگترین اقلیت مذهبی فرانسه هستند. ولی رئیس جمهور فرانسه با نادانی دین اسلام را دینی بحران زده در تمام جهان خطاب می‌کند!
من فکر می‌کنم اتفاقا هویتی که نتواند پذیرای گونه‌های دیگری از هویت باشد، یک هویت بحران زده است.این انتظار جذب شدن در جامعه میزبان، خود امری مسأله دار است. ما نباید روی مهاجران فشار وارد کنیم که در جامعه میزبان ادغام شوند. یک جای آن ما باید این سوال را مطرح کنیم که به عنوان یک جامعه میزبان ما چقدر می‌توانیم ذهن‌مان را باز کنیم تا بتوانیم پذیرای همنوعان خود باشیم. این باید شیوه راهبردی ما باشد.»
بازیگر بین المللی سینما می‌گوید: «وقتی به بحران پناهندگی فکر می‌کنم، احساس ناتوانی نمی‌کنم. من عصبانی می‌شوم. غمگین می‌شوم. احساس ناامیدی می‌کنم.
هیچکس حاضر نیست کودکانش را در قایق بگذارد مگر این که مطمئن باشد آب از خشکی امن‌تر است.
دولت‌های اروپایی هنوز کسانی را که درصدد کمک به پناهندگان بر می‌آیند را جریمه می‌کنند!
آیا داستان‌های اخراج پناهندگان در طول جنگ جهانی دوم را به یاد نمی‌آوریم؟ ما دوباره همان اشتباهات فاجعه‌بار خود را تکرار می‌کنیم! ما فراموش می‌کنیم که بحران مهاجرت را تاریخی مرور کنیم. این بی‌پناهان از چه می‌گریزند؟ از جنگ؟ از خشکسالی؟ از نسل کشی؟ سوال اصلی این است که این کشورها چگونه به اینجا رسیدند؟ پنجاه سال پیش، یا صد سال پیش چه اتفاقی برایشان افتاده که آنها امروز درگیر جنگ هستند و مردمانشان ناگزیر به مواجهه با عواقب آنند؟
نه، من احساس ناتوانی نمی‌کنم. من می‌توانم جهان را تغییر بدهم، حتی اگر شده بسیار جزیی و کوچک، چون من یک بازیگرم.»
