«اینجا بدون من» آغازگر مسیر حرفه ای صابر ابر پس از بازی در نقش های کوتاه و مکملِ فیلم هایی مثل «درباره الی» و «دایره زنگی» است.
.
این فیلم سال ۸۹ ساخته شد و برای اولین در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد که مورد تحسین تحسین منتقدان قرار گرفت.
.
توکلی فیلمنامه «اینجا بدون من» را با اقتباسی از نمایشنامه «باغ وحش شیشه ای» نوشت و همانند دیگر فیلم هایش، در این فیلم هم هم دغدغههای فلسفی و روانشناختی او دیده میشود. او همانطور که برای انتخاب بازیگران نقش اصلی زن فیلمش موفق عمل کرده، برای بازیگر نقش اول مرد فیلمش هم انتخاب بسیار هوشمندانه ای انجام داده است.
.
صابر ابر بازیگر نقش اول فیلم، بازی بسیار متفاوت و شسته رفته ای از خود ارائه داده و همانند دیگر نقش هایش راحت و بدون پیروی از متدی خاص بازی کرده، اما بسیار باورپذیرتر و با شناختی عمیق و آگاهی دقیق تر از ویژگی های نقش.
.
«آدم بمیره بهتر از اینه که خل باشه ولی فکر کنه سالمه!» این دیالوگ صابر ابر در «اینجا بدون من» است که از این دیالوگ در ساخت تیزرهای فیلم زیاد استفاده شد و هنوز هم کاربران شبکههای اجتماعی آن را در صفحات خود منتشر میکنند.
.
شاید یکی از نکاتی که موجب شده این نقش در سینمای ایران ماندگار بماند، همذات پنداری دهه شصتی ها با برخی ویژگی های این کاراکتر است. ابر در این فیلم نقش احسان، پسری بلاتکلیف، مریض الاحوال و با خلق و خویی متفاوت را بازی کرده که مجبور است به خاطر خرج مادر و خواهرش، دغدغه ی خودش را (نویسندگی و سینما) رها کند و در انبار یک کارخانه به عنوان نگهبان کار کند. از همان جوان هایی است که خودش را متعلق به نسل سوخته جامعه می داند. او عشق سینماست، جانش به مجله هایش بسته است و تنها سرگرمی و عشقش فیلم دیدن و سینماست.
.
«جامپ کات» به مرور نقشهای ماندگار دهه نود میپردازد و پنجشنبه هر هفته ساعت ۲۲:۳۰ در «فیلم نیوز» منتشر خواهد شد.