جمال ساداتیان، تهیه‌کننده سینما معتقد است سازمان سینمایی درحال حاضر از جامعه عقب افتاده و هیچ چشم‌اندازی هم برای ساخت فیلم‌هایی در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی دیده نمی‌شود. او گفته درحال حاضر مخاطبان از فیلم‌هایی استقبال می‌کنند که بتوانند حرف‌ها و مطالبات خودشان را در آنها ببینند اما اجازه ساخت چنین فیلمی داده نمی‌شود.
به گزارش فیلم‌نیوز، جمال ساداتیان، تهیه‌کنده سینما در گفت‌وگو با ایسنا به این نکته اشاره کرده که درحال حاضر مردم به فیلم‌هایی که نقدهای اجتماعی یا سیاسی داشته باشند اقبال بیشتری نشان می‌دهند. او توضیح داده:« فکر می‌کنم موثر خواهد بود که فیلم‌های سیاسی و اجتماعی با نقدهای بیشتر اکران شوند تا مردم ببینند که در شرایط امروز به جای اینکه حرف‌های خود را در خیابان بزنند، بخشی از آنها را می‌توانند در فیلم‌ها ببینند.»
ساداتیان تاکید کرده که اجازه مطرح کردن برخی مسائل در سینما وجود ندارد. او درباره موانعی که بر سر راه فیلم‌هایی مثل «به رنگ ارغوان» یا «متری شیش‌ونیم» وجود داشته گفته: «در «به رنگ ارغوان» می‌گفتند چرا یک مامور امنیتی را اینطور نشان دادید؟ چرا این مأمور امنیتی اینطور عاشق می‌شود و بعد هم تمرد می‌کند؟ درباره «متری شیش و نیم» هم می‌گفتند پلیس ما این شکلی نیست. می‌خواستیم قوه قضاییه را نقد کنیم، می‌گفتند قاضی‌های ما این شکلی نیستند.»
او در رابطه با ایرادهای عجیبی که از فیلم‌ها گرفته می‌شود، این سوال را مطرح کرده: «مگر ماموران دولتی انسان نیستند؟ آیا همه مصون از خطا هستند؟ متاسفانه مسئولان ذیربط آنها اصلاً علاقه ندارند حتی به اندازه یک اپسیلون از خطاهایی که در سازمان‌ها وجود دارد به تصویر کشیده شود. پلیس و مامور اطلاعاتی باید حتما آنکادر شده نمایش داده شوند، فقط باید نکات مثبت را نشان دهیم.»
ساداتیان در ادامه توضیح داده: «آنچه در پیگیری برای این فیلم‌ها بیشتر متوجه شدم این بود که آنها می‌خواهند کارکنان هر سازمانی منزه از هرگونه خطا به تصویر کشیده شوند؛ در حالی که وقتی مردم این کاراکترها را به این فرم در فیلم‌ها می‌بینند و بعد خلاف آن را در جامعه مشاهده می‌کنند، طبیعی است که چنین کاراکترهایی برایشان جذابیت نداشته باشد.»
او معتقد است: «به نظر من با این دست فرمانی که معاونت سینمایی در پیش گرفته سینما از جامعه عقب افتاده و هیچ چشم‌اندازی هم نمی‌بینم که اجازه داده شود وارد حوزه‌های اجتماعی و سیاسی شویم. همه فیلم‌ها باید یک حالت سرگرم‌کننده داشته باشند، هرچند اینکه چقدر می‌توان فیلم طنز و سرگرم‌کننده را ساخت هم نمی‌دانم، چون تکرار این نوع سینما هم به مرور کارکرد خود را از دست می‌دهد. سینما باید مجموعه‌ای از تمام موضوع‌ها و ژانرها را در خود داشته باشد. اگر قرار است ۱۰۰ فیلم در سال ساخته شود، باید تعدادی از آنها پلیسی باشد، تعدادی سیاسی، تعدادی کمدی و چند تا هم اجتماعی و … تا به نوعی تقسیم کار شود اما در حال حاضر شرایط را برای چنین تنوع ژانری خیلی مساعد نمی‌بینم.»
