پانته‌آ پناهی‌ها پیش از اینکه اوایل دهه نود به عنوان بازیگر سینما بین مخاطبان شناخته شود، سال‌ها به عنوان منشی صحنه در سینما فعالیت می‌کرد. او منشی صحنه بسیاری از پروژه‌های مهم سینمایی بود و با کارگردان‌های مطرحی همکاری داشت. یکی از آخرین فعالیت‌هایش در این عرصه به سریال «سرزمین مادری» به کارگردانی کمال تبریزی برمی‌گردد. او اواخر دهه هشتاد، منشی صحنه این سریال بود و حالا هم نامش در تیتراژ سریال با همین سمت آمده است. جالب اینجاست که این روزها پناهی‌ها در شبکه نمایش خانگی با دو سریال حضور دارد. در «سرزمین مادری» به عنوان منشی صحنه و در «مرداب» به عنوان یکی از بازیگران اصلی. به این بهانه نگاهی داریم به کارنامه این بازیگر.
به گزارش فیلم‌نیوز، پانته‌آ پناهی‌ها از جمله بازیگرانی است که توانایی ایفای نقش‌هایی کاملا متفاوت باهم را دارد. او را با گریم‌ها و لهجه‌های متفاوت، در فیلم‌های متنوعی دیده‌ایم.
ورود به سینما در جایگاه منشی صحنه | پناهی‌ها اولین بار سال 1380 به عنوان منشی صحنه فیلم سینمایی «شام آخر» به کارگردانی فریدون جیرانی قدم به سینما گذاشت. همان سال در دو پروژه «خانه‌ای روی آب» به کارگردانی بهمن فرمان‌آرا و «بوی بهشت» به کارگردانی حمیدرضا محسنی هم منشی صحنه بود. تا سال 1386 در پانزده پروژه فعالیتش را به عنوان منشی صحنه ادامه داد که مهمترین آنها «مارمولک»، «همیشه پای یک زن درمیان است» و «پاداش» به کارگردانی کمال تبریزی، «به رنگ ارغوان» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا، «کنعان» به کارگردانی مانی حقیقی و «وقتی همه خوابیم» به کارگردانی بهرام بیضایی بود. بعد از «وقتی همه خوابیم» بود که برای «سرزمین مادری» با کمال تبریزی همکاری کرد.
بیشترین همکاری | در کارنامه پناهی‌ها بیشترین همکاری او با کمال تبریزی به ثبت رسیده است. او در فیلم‌های «مارمولک»، «همیشه پای یک زن درمیان است» و «پاداش» به عنوان منشی صحنه فعالیت داشت. علاوه بر آن در دهه هشتاد همکاری‌اش را با تبریزی به عنوان منشی صحنه سریال «شهریار» ادامه داد. «سرزمین مادری» دومین سریال کمال تبریزی بود که پناهی‌ها منشی صحنه آن شد.
اولین بازی در سینما | اولین بار سال 1382 بود که پناهی‌ها برای فیلم «آن مرد را نکشید» به کارگردانی محمد اربابیان وارد عرصه بازیگری شد و یک سال بعد در فیلم «مواجهه» به کارگردانی سعید ابراهیمی‌فر نقش کوتاهی بازی کرد. او بعد از این دو فیلم، تا 9 سال از بازی در فیلم‌های سینمایی کناره گرفت و در تئاتر با بازی در نمایش‌های آتیلا پسیانی، کیومرث مرادی و سیامک احصایی، تجربه‌های مهمی کسب کرد.
حضور مداوم در سینما | سال 1392 با بازی در یکی از اپیزودهای فیلم «خانوم» به کارگردانی تینا پاکروان مجددا به سینما برگشت در همین سال در فیلم «جینگو» به کارگردانی تورج اصلانی هم یکی از بازیگران نقش اصلی بود. پناهی‌ها در جشنواره سی‌ودوم فجر برای بازی در «خانوم» برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن از بخش نگاه نو شد. از اینجا به بعد بود که حضورش در سینما پررنگ شد و سالی چند فیلم بازی کرد. خیلی زود توانست به جایگاه پرکارترین‌های سینما برسد. او سال 1394 در 8 فیلم سینمایی بازی کرد و جزو رکورددارها بود. پناهی‌ها از سال 1392 تا سال 1402 در 25 فیلم سینمایی بازی کرد که برای خودش تعداد قابل توجهی است.
مهمترین آثار | بخش مهمی از فیلم‌هایی که در سینما بازی کرد، ایفاگر نقش فرعی بود اما یکی از مهمترین ویژگی‌هایش این است که حتی برای نقش‌های کوتاه هم وقت زیادی می‌گذارد و آنها را در ذهن مخاطبان پررنگ می‌کند. از میان آثاری که در این ده سال از او در سینما دیدیم، «نفس» به کارگردانی نرگس آبیار یکی از مهمترین‌ها بود. پناهی‌ها در این فیلم نقش مادربزرگ پیر و غرغرو اما در عین‌حال خوش‌قلب و مهربان یزدی را ایفا می‌کرد و بسیار مورد توجه قرار گرفت. نقش‌های او در فیلم‌های «لاک قرمز»، «من دیه‌گو مارادونا هستم»، «درخونگاه» و … هم قابل توجه بود.
افتخارات سینمایی | پناهی‌ها پس از اینکه برای بازی در «خانوم»، دیپلم افتخار بخش نگاهی نو را گرفت، سال 1393 یک سال بعد برای بازی در فیلم «من دیه‌گو مارادونا هستم» به کارگردانی بهرام توکلی مجددا بازی‌اش مورد توجه قرار گرفت و نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. یک سال بعد برای بازی در فیلم «نفس» نرگس آبیار در جشنواره جهانی فیلم فجر سیمرغ سیمین بهترین بازیگر زن را گرفت. بازی‌اش در «لاک قرمز» هم به چشم آمد و تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن نوزدهمین جشن خانه سینما را از آن خود کرد. پناهی‌ها سال 1397 برای بازی در «درخونگاه» نامزد سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشنواره سی‌وهفتم شد و برای «جشن دلتنگی» هم نامش در فهرست نامزدهای جشن خانه سینما قرار گرفت.
بازی در سریال‌ها | اولین سریالی که پناهی‌ها بازی در آن را تجربه کرد، «شهرزاد» به کارگردانی حسن فتحی بود. در فصل‌های اول و دوم این سریال حضوری به نسبت کوتاه داشت اما در ذهن‌ها ماند. یک سال بعد از آن بود که به تلویزیون رفت و در سریال «بانوی عمارت» به کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد بازی کرد. حضورش در سریال‌های شبکه نمایش خانگی با بازی در سریال‌های «کرگدن» به کارگردانی کیارش اسدی‌زاده و «خاتون» به کارگردانی تینا پاکروان ادامه پیدا کرد. سال گذشته در سریال «مترجم» بهرام توکلی ایفای نقش کرد و درحال حاضر هم شاهد بازی او در سریال «مرداب» به کارگردانی برزو نیک‌نژاد هستیم.
جدیدترین نقش‌آفرینی| در سریال «مرداب»، پناهی‌ها را در نقش زنی شمالی به نام آفاق می‌بینیم؛ زنی که ظاهرا در بازار ماهی‌فروشی کار می‌کند اما بسیار زرنگ و باهوش است. او می‌تواند برای مدت طولانی نفسش را حبس کند و همین ویژگی به او قابلیت‌های زیادی برای بهره‌کشی از دیگران داده است. اولین قسمت سریال او را در نقش زنی تنها و گریان بر سر مزار یک جوان می‌دیدیم. او دست دختربچه‌ای را گرفته بود و به پدر متوفی می‌گفت که زن صیغه‌ای پسرش بوده و این بچه هم نوه اوست. با فاش شدن هویت دختربچه، همه چیز را درباره واقعیت زندگی او متوجه می‌شدیم. از اینجا به بعد بود که زندگی او و برادرش با ماجرای سنگ عتیقه گره می‌خورد و تلاش او برای رسیدن به حقش بخش مهمی از سریال را پیش می‌برد. پناهی‌ها در نقش آفاق تسلط زیادی روی لهجه دارد و شیوه رفتار و حرکاتش کاملا او را به این نقش نزدیک کرده است. همراهی او با شهرام حقیقت‌دوست به عنوان خواهر و برادر، بسیار باورپذیر و منطقی از آب درآمده تا جایی که سکانس مرگ ایرج با بازی درخشان حقیقت‌دوست به یکی از احساسی‌ترین سکانس‌های سریال بدل شده است.
پست های مشابه :
به بهانه پایان بازی میترا حجار در سریال «سرزمین مادری» که با نقش «سوسن» حضور متفاوتی را رقم زد | من باید می‌رفتم
واقعیت تلخ و تکان‌دهنده‌ای که علی شادمان از حضورش در سریال کمال تبریزی عیان کرد | شادمان : در«سرزمین مادری» آمپول هورمونی می‌زدم که رشد نکنم
نگاهی به بازی پرویز پورحسینی در سریال «سرزمین مادری» به بهانه سومین سالگرد درگذشت او | حکیم السطنه؛ نقش جذابی که هیچ‌گاه ندید
درباره بازی علی شادمان در سریال «سرزمین مادری» که درخشش بی نظیری دارد | کاش با «رهی» دیده می‌شدی
