این روزها خبری در صدر اخبار مربوط به حوزه تئاتر قرار گرفته و آن اجرای نمایشی به کارگردانی نوید محمدزاده از اواسط آذر ماه است. محمدزاده بازیگری را از صحنه تئاتر شروع کرد و بعد از آن به سمت سینما و سریال‌های نمایش‌خانگی رفت. حالا نزدیک به دو دهه است که از فعالیت مستمر او در حوزه تئاتر می‌گذرد. سیر حرکت او در تئاتر در کنار شهرتی که از سینما به دست آورد قابل توجه است.
به گزارش فیلم‌نیوز، بیش از 10 سال از روزی که نوید محمدزاده سیمرغ بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلم «عصبانی نیستم» در دستانش قرار نگرفت و نامش بر سر زبان‌ها افتاد می‌گذرد. اما محمدزاده برای اهالی تئاتر خیلی پیش‌تر از آن به شهرت رسیده بود. یک پسر جوان که کارش را از کلاس‌های بازیگری محمدیعقوبی شروع کرده بود و با چند نمایش بر صحنه، استعداش را به مخاطب ثابت کرد. او پس از مدتی به سینما وارد شد و عمده شهرتش را از آن حوزه به دست آورد. اما نوید محمدزاده همیشه تئاتری است و در این سال‌ها علاوه بر موفقیت‌های پرشمارش در آثار تصویری، همچنان به صحنه وفادار بوده. در یک سال اخیر دو اتفاق متفاوت در کارنامه او افتاد؛ برای اولین‌بار بازی در یک فیلم کمدی در فیلم «زودپز» را تجربه کرد و حالا خبر می‌رسد که او پس از دو دهه بازیگری، قرار است اولین تجربه کارگردانی خود را در تئاتر به صحنه بیاورد. اتفاقی که باعث می‌شود نگاهی بر مسیری که او در تئاتر طی کرده بیاندازیم.
از شروع بازیگری تئاتر تا شهرت در سینما | نوید محمدزاده از نوجوانی با حضور در کلاس‌های بازیگری محمد یعقوبی در کرج، آرام‌آرام وارد کار حرفه‌ای بازیگری شد. مسیر سختی که در پیش داشت با تئاترهای کوچک و آماتوری شروع شد. اما در سال 1389 در نمایشی به نام «دهانی پر از پرنده» حضور پیدا کرد و این آغاز شهرت او در تئاتر بود. نمایش‌های «زمستان 66» به کارگردانی محمد یعقوبی و بعد از آن «پچ پچه‌های پشت خط نبرد» به نویسندگی علیرضا نادری و کارگردانی اشکان خیل‌نژاد، دیگر نوید را به یک ستاره قابل توجه در تئاتر تبدیل کرد. او تجربه اجرای یک برنامه تلویزیونی در شبکه برون‌مرزی و حضور کوتاه در چند اثر سینمایی را در این دوران داشت. اما سال 1392، سالی بود که می‌توانست شروعی طوفانی برای محمدزاده در سینما باشد. او با یک فیلم متفاوت به نام «عصبانی نیستم» به جشنواره آمده بود. اما توقیف این فیلم حسرت بزرگی برای او گذاشت.
حضور در گروه بزرگان | پس از «عصبانی نیستم» پیشنهاد بازی در فیلم‌های مختلف به سمت محمدزاده روانه شد و او در این دو دهه ورودش به سینما در 14 فیلم حضور داشت. اما در کنار سینما، هرسال با یک یا دو کار به صحنه تئاتر هم می‌رفت و پس از شهرت و دیده شدنش، او را برای بازی در آثار کارگردان‌های مهم تئاتر دعوت می‌کردند. کارگردان‌هایی مانند آتیلا پسیانی، کیومرث مرادی، حسن معجونی، علی سرابی و محمد مساوارت از جمله افرادی بودند که محمدزاده در دهه 90 در گروه‌های آنها مشغول بازیگری تئاتر بود. از مهم‌ترین آثار او در این دوران می‌توان به «خدای کشتار»، «شکلک»، «ستوان انیشمور» و…. اشاره کرد. از ویژگی‌های مهم این دوره تکرار برخی از نمایش‌های گذشته او به دلیل استقبال و درخواست مخاطبان هم بود.
ورود به حوزه تهیه‌کنندگی | نوید محمدزاده چون خود از خاک صحنه خوردن شروع به کار کرده بود، برای حمایت از نسل جدیدی که وارد تئاتر می‌شدند از سال 1397، تصمیم گرفت تهیه‌کنندگی برخی آثار تئاتر را برعهده بگیرد. او در این 6 سال گذشته، در بیش از 17 اثر به عنوان تهیه‌کننده حضور داشته. آثار که بیشتر آنها بیش از دوبار بازنمایش شده‌اند. نکته قابل توجه این است که محمدزاده تا به حال در هیچ‌اثری که تهیه آن را بر عهده داشته، بازی نکرده است. او در این عرصه تماما روی پروژه‌های شاگردانش و نیروهای جوان خلاق سرمایه‌گذاری کرده و آثار این قشر را تهیه و تولید کرده است.
بازی در تئاترهای بیگ پروداکشن | در سال‌های اخیر واژه بیگ پروداکشن از سینما و تلویزیون به تئاتر هم رسیده است. آثاری که در ابعاد بزرگ، با تعداد زیادی بازیگر و هنرور به داستان‌های ادبیات کلاسیک یا قصه‌های اساطیری می‌پردازد. نوید محمدزاده از جمله بازیگرانی است که در این پروژه‌ها شرکت کرده و در هرکدام از این نمایش‌ها، فارغ از کیفیتش، بازی قابل توجهی ارائه داده است. «الیورتوییست» و «بینوایان» به کارگردانی حسین پارسایی از این دست نمایش‌ها بودند که محمدزاده در دهه 90 آنها را تجربه کرد و «سی‌صد؛ گات» آخرین حضور او در این سبک آثار است که همین امسال و در نقش فردوسی در این اثر به صحنه رفت.
پست های مشابه :
نگاهی به نقش آفرینی بازیگران کنسرت نمایش «سی‌صد» که در کاخ سعدآباد در حال اجراست | دلاوران ایران زمین
در گفت‌وگو با برنامه روب‌رو مطرح شد / بخش اول | بهاره افشاری : نیوکمپ چیزی نشد که انتظار داشتم
مروری بر کارنامه پربار زنده‌یاد آتیلا پسیانی به بهانه سالروز تولدش | بازیگر ابدی
بررسی کارنامه بانیپال شومون با نگاهی به بازی موفق او در نمایش «نبرد رستم و سهراب» | روایتی باشکوه از پلیدی
