اردشیر کاظمی، بازیگر نقش پدر جلال در سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» گفته اصولا نمیخندد و بازی در کار کمدی و غیرکمدی هم برایش فرق نمیکند اما از میان کارگردانهایی که با آنها همکاری داشته حساب سروش صحت برایش جداست.
به گزارش فیلمنیوز، اردشیر کاظمی، که ابتدای دهه هشتاد با سریال «یادداشتهای کودکی» با سن بالا به عرصه بازیگری وارد شد، در این یک دهه با بازی در آثار مختلف توانست در دل مخاطبان جای زیادی برای خودش باز کند. او در مصاحبه با ایسنا پیش از هرچیز روی سنوسالش تاکید کرده و گفته متولد سال 1317 است و همهجا سنش را بیشتر نوشتهاند و به اشتباه، او را پیرترین بازیگر ایرانی مینامند.
کاظمی بعد از دو سریال «پژمان» و «لیسانسهها» در سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» بار دیگر با سروش صحت همکاری کرده و اینبار نقش پدر جلال و رفیق آقای رزاقی را دارد؛ پیرمردی جدی که زیر بار حرف زور نمیرود، شطرنج بازی میکند و درباره ژانرهای مختلف سینمایی نظر میدهد.
او گفته از میان تمام کارگردانهایی که با آنها همکاری داشته، سروش صحت حسابش با بقیه برایش جداست. او تعریف کرده:«سالهاست در این عرصه مشغولم چه سینما و چه تلویزیون اما از میان همه اینها با سروش خیلی راحتم. سروش حسابش از بقیه جداست. او را دوستش دارم و خیلی با او راحتم.»
کاظمی که معمولا در نقشها با چهرهای بسیار جدی ظاهر میشود درباره این استایل همیشگی گفته: «ژانر کار تفاوتی برایم ندارد. من کلا با دوربین راحتم، طنز و غیر طنز هم ندارد اما اصولا نمیخندم.»
او تعریف کرده که فقط یکبار در کل فعالیتش خندیده و آن هم در سریال «دودکش» بوده: «فقط در یک سکانس از سریال «دودکش» به یاد دارم که خندیدم که آن هم مربوط به سکانس رقصیدن در کنار بهنام تشکر و هومن برق نورد بود که با این دوستان هم بسیار راحتم و دوستشان دارم.»
سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» به کارگردانی سروش صحت، پنجشنبهها از پلتفرمهای فیلیمو و نماوا منتشر میشود.
بنده خدا بهش میخوره ۱۲۰ساله باشه