نمایش «توافقنامه» به کارگردانی کوروش سلیمانی، براساس نمایشنامه فیلیپ کلودل، نویسنده مطرح فرانسوی روی صحنه رفته و زندگی سه شخصیت مختلف را در دل جامعه‌ای که اساس آن برمبنای سود و زیان شکل گرفته است روایت می‌کند. داستان در ظاهر درباره رفاقتی سی‌وچند‌ساله است که به خاطر یک پنهان‌کاری در زمینه فروش یک خانه در مسیر زوال قرار می‌گیرد اما در دل آن، با انسان‌هایی روبه‌رو می‌شویم که مدام دم از آزادی می‌زنند و شعارهای ضداستعماری سر می‌دهند اما به محض اینکه موقعیت را در خطر می‌بینند، برای دفاع از خود حاضر می‌شوند به اخلاق و انسانیت و حتی رفاقت‌شان پشت‌پا بزنند. همراه شدن این بحران با انتخابات ریاست‌جمهوری، آن را به اثری تمثیلی نزدیک می‌کند؛ تمثیلی از رفتار نامزدهای انتخاباتی که برای رسیدن به اهدافشان دست به فرافکنی می‌زنند و تا مرز نابودی دیگری حرکت می‌کنند. نمایش با تمرکز روی دیالوگ‌های میان سه شخصیت پیش می‌رود و از این جهت، معرفی شخصیت‌ها، جنس رابطه میان آنها و قدرت بازی بازیگران این سه نقش اهمیت زیادی پیدا می‌کند؛ شخصیت‌هایی منحصربفرد که مخلوق ذهن خلاق فیلیپ کلودل هستند و با کارگردانی کوروش سلیمانی و بازی او به همراه بهنام تشکر و رامین ناصرنصیر، به بهترین شکل روی صحنه رفته‌اند.
به گزارش فیلم‌نیوز، بازیگران نمایش «توافقنامه» توانسته‌اند واقعیت موجود در شخصیت‌های نمایشنامه فیلیپ کلودل را به بهترین شکل بازنمایی کنند و تضادها، کمبودها، شکست‌ها، ترس‌ها، ساده‌انگاری‌ها و تغییر مواضع ناگهانی‌شان را باورپذیر به تصویر بکشند. نگاهی داریم به این سه شخصیت جذاب «توافقنامه» با بازی کوروش سلیمانی، بهنام تشکر و رامین ناصرنصیر.
دُنی | بهنام تشکر
دُنی با بازی بهنام تشکر بازیگری ناموفق است که جز چند نقش مهم، در کارنامه‌اش اتفاق دیگری نیفتاده. او در زندگی مشترک با همسرش پس از هشت سال به بن‌بست رسیده و حالا می‌خواهد هرطور شده خانه‌اش را بفروشد و ماجرای اصلی هم پیرامون همین فروش خانه شکل می‌گیرد. دُنی شخصیتی منفعت‌طلب است و در طول نمایش وابسته به شرایط، مدام رنگ عوض می‌کند و عقایدش را تغییر می‌دهد. به محض اینکه می‌فهمد مارتَن از ماجرای ایرادهای خانه باخبر شده، خریدار را فردی خطرناک معرفی می‌کند. وقتی میشنود کارگردانی که همیشه او را سطح پایین می‌دانسته و مسخره‌اش می‌کرده، حالا ممکن است در آرایش جدید دولت جایگاهی ویژه به دست آورد، یک مرتبه از در ستایش وارد می‌شود و او را کارگردانی خونگرم، دقیق، باسواد و بسیار خوش‌فکر معرفی می‌کند. بعدتر می‌فهمیم دلیل ازدواج با همسرش هم این بوده که می‌خواسته از طریق او به پروژه‌های مختلف معرفی شود و وقتی دیده همسرش چنین کاری نمی‌کند رابطه‌اش را با او بهم زده. نکته مهم درباره دُنی، رفتاری است که در قبال رفیق سی‌وچند ساله‌اش پی می‌گیرد. ابتدا مارتَن را فردی آرامش‌بخش معرفی می‌کند و معتقد است حضورش باعث می‌شود جریان معامله بهتر پیش رود اما وقتی با مخالفت‌های او روبه‌رو می‌شود، شروع به تحقیر می‌کند و برای نابودی او به هر ترفندی متوسل می‌شود. در ادامه اما باز هم تغییر موضع می‌دهد و با قرار دادن خودش در موضع ضعف و بالا بردن جایگاه مارتن و مهم شمردن دوستی چند ساله‌شان، سعی می‌کند او را مجاب کند که پابه‌پایش پیش برود. بهنام تشکر شاید بهترین بازیگر نمایش «توافقنامه» نباشد اما در معرفی دقیق شخصیت دُنی موفق عمل می‌کند. او تمام مدت سعی دارد با استفاده درست از میمیک صورت و حرکات بدن و برخی واکنش‌های هیجانی، هم این شخصیت را باورپذیر بسازد و هم حساسیت بحرانی که در آن قرار گرفته را منتقل کند. تشکر با تغییر مداوم جنس بازی‌اش، دُنی را به عنوان شخصیتی متلون معرفی می‌کند؛ شخصیتی ضعیف که در زندگی هیچ جایگاهی ندارد اما برای رسیدن به هدفش، حاضر است همه را وسیله خود قرار دهد.
مارتَن | کوروش سلیمانی
کوروش سلیمانی در جایگاه کارگردان نمایش «توافقنامه»، یکی از بهترین بازیگران این نمایش هم هست. او شخصیت مارتن را به عنوان نویسنده‌ای شکست‌خورده که هیچ‌گاه نتوانسته است هیچ‌یک از نوشته‌هایش را به چاپ برساند معرفی می‌کند. فردی که با توجه به جایگاه اجتماعی‌اش، معقول‌تر از دُنی به نظر می‌رسد. هم در رفتار آرام‌تر و منطقی‌تر است و هم نگاهی انسانی‌تر به مسائل دارد. سعی می‌کند به اصول اخلاقی خودش پایبند بماند اما موضعی پایدار ندارد. مدام میان ارزش‌های اخلاقی، رفاقت و آنچه از بیرون به او تحمیل می‌شود معلق است و تحت‌تاثیر شرایط، موضعش را تغییر می‌دهد. ابتدا وقتی متوجه می‌شود دوستش دنی می‌خواهد ایرادهای خانه را از چشم خریدار پنهان کند، مقابل او می‌ایستد اما وقتی میشنود خریدار قصد نابودی بشر را دارد، کوتاه می‌آید. در ادامه به محض اینکه دروغ دنی برایش فاش می‌شود باز هم به موضع قبلی برمی‌گردد و می‌گوید اگر با دنی همراه شود باید به خودش پشت کند و منکر عقایدش شود و نمی‌تواند. با این‌حال در ادامه همه این کارها را انجام می‌دهد و او هم در تحقیر دووال با دنی همراه می‌شود. یکی از ویژگی‌های مهم مارتن، توانایی او در تخیل و داستان‌پردازی است و می‌تواند به راحتی دیگران را تحت‌تاثیر قرار دهد و به شیوه خودش آنها را تحقیر کند. سلیمانی با تیپ و استایل نویسنده‌ها، کاری می‌کند که مارتن طبق گفته دنی، اطمینان‌بخش به نظر برسد و به عنوان انسانی اخلاق‌گرا پذیرفته شود. همین خصلت‌هاست که ذهن مخاطب را از واقعیت این شخصیت دور می‌کند.
دووال | رامین ناصرنصیر
درخشان‌ترین بازی این نمایش متعلق به رامین ناصرنصیر است. او برای ایفای نقش دووال، از قالب همیشگی خارج می‌شود و در شمایلی جدید، طوری خودش را به این شخصیت نزدیک می‌کند که احساس می‌کنیم دووال را بارها و بارها در زندگی‌مان دیده‌ایم. دووال به عنوان خریدار خانه وارد می‌شود و از همان ابتدا خودش را به عنوان مردی ساده‌دل و زودباور معرفی می‌کند؛ مردی که اجازه می‌دهد همه با او بازی کنند و سرکارش بگذارند. جذابیت بازی ناصرنصیر به این است که اندازه‌ای مشخص برای این سادگی در نظر گرفته و دوز این بلاهت را در سطحی استاندارد نگه می‌دارد. درواقع دووال یک آدم معمولی است؛ فردی که در مشکلات زندگی گرفتار شده و صبح تا شب کار می‌کند اما باز هم به جایی نمی‌رسد. با این‌حال نسبت به دو شخصیت دیگر، بیشتر از زندگی لذت می‌برد. او سعی می‌کند با همه مهربان باشد و کسی را اذیت نکند به همین دلیل دیگران را هم به اندازه خودش صادق می‌پندارد. از این رو حتی شک هم نمی‌کند که دیالوگ‌های آنها واقعی باشد. درحالیکه دنی و مارتن جلوی چشم او درباره بی‌ارزشی و پوچی زندگی دووال حرف می‌زنند و او را تحقیر می‌کنند، لبخند می‌زند و به گمان اینکه مشغول تماشای یک نمایش است آنها را تحسین می‌کند. رفتار دووال وقتی کنار رفتار دو شخصیت دیگر قرار می‌گیرد، معنای بیشتری پیدا می‌کند. در وجه تمثیلی این نمایش، دووال به عنوان توده مردمی در نظر گرفته می‌شود که در معادلات سیاسی فقط یک تماشاچی هستند و اجازه می‌دهند سران مملکت هرچه می‌خواهند بر سرشان دربیاورند.
نمایش «توافقنامه» به کارگردانی کوروش سلیمانی براساس نمایشنامه فیلیپ کلودل با بازی بهنام تشکر، کوروش سلیمانی و رامین ناصرنصیر، فروردین و اردیبهشت در تماشاخانه ملک روی صحنه می‌رود.
پست های مشابه :
بازگشت دوباره به عرصه بازیگری با نمایش «اخرین سه‌شنبه سال» | خاطره اسدی : دیگر نقش‌دخترهای جوان برایم جذاب و چالش برانگیز نیست
اعتراض شدید بازیگر نمایش «پدر» در پایان یکی از اجرهای این اثر | رضا کیانیان: ما جان می‌کنیم شما تلگرام چک کنید
در گفت‌وگو با برنامه روب‌رو مطرح شد / بخش اول | بهاره افشاری : نیوکمپ چیزی نشد که انتظار داشتم
گزارش فروش تئاترهای روی صحنه در مجموعه تئاتر شهر | پیشتازی ایوب با نوزده ، نود ونه
