قلب تو ، قلب پرنده ، پوستت اما «پوست شیر»

«پوست شیر» به کارگردانی برادران محمودی، این روزها به یکی از پرطرفدارترین سریال‌های شبکه نمایش خانگی تبدیل شده و انتظارها برای یافتن پاسخ معماهای سریال در فصل سوم ادامه دارد. به بهانه پایان فصل دوم، دلایل موفقیت این سریال را نزد مخاطبان بررسی می‌کنیم.

به گزارش فیلم‌نیوز، برادران محمودی، پیشتر برای تلویزیون دو سریال «سایه‌بان» و «دلدار» را ساخته بودند اما هیچ‌کدام از آن دو سریال نتوانسته بود چنین موفقیتی را برای آنها رقم بزند. مجموعه‌ای از عوامل باعث شده کیفیت «پوست شیر» نسبت به دو سریال قبلی چندبرابر بالا رود.

بازی‌های درخشان | یکی از مهمترین دلایل موفقیت «پوست شیر»، در وهله اول به انتخاب و چینش بازیگران برمی‌گردد و سپس به شناخت دقیق آنها از نقش و تلاش برای باورپذیری شخصیت‌ها. هادی حجازی‌فر به عنوان شخصیت اصلی سریال از همان نقطه شروع، خودش را در نقش یک پدر مشتاق برای دیدار دختر، در عین حال درمانده از یافتن او و نهایتا در انتظار انتقام به مخاطبان ثابت می‌کند. در ادامه علیرضا کمالی، ژیلا شاهی، مهرداد صدیقیان و شهاب حسینی هم با همان قدرت به میدان می‌آیند و پازل جذابیت بازی‌ها را تکمیل می‌کنند. مهم این است که کیفیت بازی بازیگران در طول سریال هیچ‌وقت از سطح استاندارد پایین نمی‌آید.

پرداخت شخصیت‌ها | طبیعتا بازی بازیگران بدون شخصیت‌پردازی درست و دقیق امکان‌پذیر نمی‌شد. یکی از نکات مهم سریال «پوست شیر» به شیوه معرفی شخصیت‌ها برمی‌گردد. ما از ابتدا با یک ماجرای ملتهب و جذاب و چند شخصیت پر از معما پیش می‌رویم اما هربار بنا بر اقتضای داستان، به یکی از شخصیت‌ها بیشتر از سایرین نزدیک می‌شویم و علاوه بر درک پیشینه زندگی‌ و وقایعی که از سر گذرانده، ارتباطش را با ماجرا می‌فهمیم. شخصیت‌ها به جهت بحرانی بودن فضا بارها در ذهن ما تغییر شکل می‌دهند و در موقعیتی قرار می‌گیرند که ناچار می‌شویم به هرکدام از آنها شک کنیم.

جذابیت قهرمان انتقام‌جو | شاید در وهله اول به نظر برسد دوره قهرمان‌های انتقام‌جو که پاشنه کفششان را می‌کشند و قیصروار وارد میدان انتقام می‌شوند تمام شده و مخاطبان دیگر حال‌وحوصله دنبال کردن چنین ماجراهایی را ندارند اما تجربه ثابت کرده که اتفاقا این قهرمان‌های افسارگسیخته که نه به قانون توجهی دارند و نه برای انتقام‌جویی منتظر تحقیقات پلیس می‌مانند کماکان جذابند. نعیم به عنوان قهرمان داستان می‌داند که هیچ‌کس جز خودش انگیزه‌ای قوی برای پیدا کردن آزارگران دخترش را ندارد و از این جهت بدون کوچکترین ترسی وارد میدان می‌شود. در این مسیر مردی بیمار که زندگی‌اش را مدیون نعیم است و پسری عاشق که عذاب وجدان خیانت به ساحل رهایش نمی‌کند، هرکدام با انگیزه‌هایی قوی او را همراهی می‌کنند. و چه چیزی جذاب‌تر از اینکه پلیس با تمام تجهیزات و دسترسی به انواع و اقسام مدارک نمی‌تواند به گرد پای آنها برسد؟

موقعیت‌های احساسی | داستان سریال در قسمت اول برمبنای رابطه احساسی یک پدر نسبت به دختری که پانزده سال از او دور بوده است شروع می‌شود؛ احساسی که ابتدا توسط دختر نادیده گرفته می‌شود و سپس در موقعیت‌هایی رویاگونه به اوج می‌رسد و نهایتا در پایان قسمت اول به یک بحران ختم می‌شود. این بحران که در پس درگیری احساسی مخاطبان با شخصیت اصلی شکل می‌گیرد، مقدمه‌چینی دقیقی است از آنچه قرار است در قسمت‌های بعدی شاهدش باشد. از قسمت دوم به بعد احساس عذاب وجدان و سپس انتقام به عشق پدر و دختری اضافه می‌شود و در بخشی دیگر به رابطه احساسی محب در جایگاه پلیس با دخترش گره می‌خورد. با به میان آمدن پای رضا پروانه و مژگان از یک سو و صدرا از سوی دیگر، این احساسات باز هم قوت می‌گیرد و نگرانی از بابت سرنوشت شخصیت‌ها بالاتر می‌رود. البته بخشی از بار احساسی سریال به بازی و شخصیت‌پردازی دقیقی برمی‌گردد که پیش‌تر به آنها اشاره کرده‌ایم.

ساختار معماگونه| «پوست شیر» سریالی جنایی و معمایی است. هربار گره‌هایی اضافه می‌شود و شخصیت‌ها در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرند که هم هراس‌آور است و هم خشم‌برانگیز. نکته قابل توجه اینجاست که کارگردان در خلق این ساختار معماگونه و پرهراس به قدری دقیق وارد عمل شده که مخاطبان ناخواسته به دنبال حل آن می‌گردند. از آنجایی که شک‌هایشان به سرانجام نمی‌رسد، به این آزمون و خطاها ادامه می‌دهند و همین مسئله هم پیوندشان را مدام با سریال محکم‌تر می‌کند.

منطق محتوایی | در ادامه جذابیت ساختار معماگونه سریال باید به منطق محتوایی و رابطه درست علی‌ومعلولی بین ماجراها، روابط و اجزای مختلف اشاره کرد. شاید اگر کوچکترین گافی در طول مسیر داستان از کارگردان سر می‌زد، این پیوند به راحتی گسسته می‌شد و اطمینان به مجموعه شرایط از بین می‌رفت. کارگردان برای تک‌تک ابهاماتی که ایجاد می‌کند، دلیل و منطقی دارد، حتی موقعیت‌هایی که شاید به صورت معمول، واقعی و باورپذیر نباشند اما در چارچوب ساختار داستان، طوری طراحی شده‌اند که نمی‌توانیم ایرادی به آنها وارد کنیم. مسئله مهم‌تر اینکه کارگردان در هدایت ذهن مخاطبانش برای شک کردن به بعضی شخصیت‌ها بذرهایی می‌کارد و سپس به‌خوبی از این بذرها در جهت پیش‌ بردن داستان به سمت هدفش استفاده می‌کند؛ اتفاقی که باعث می‌شود در پایان فصل دوم، بی‌صبرانه منتظر باشیم تا ماجرا را در فصل بعد دنبال کنیم.

فصل سوم  و آخر سریال «پوست شیر» از چهارشنبه 10 اسفند منتشر می‌شود. این فصل نیز در هشت قسمت آماده پخش شده است.

پست های مشابه :

«پوست شیر» و «آنتن» چهارشنبه می‌آیند  علی سرتیپی: پوست شیر به فصل دوم می‌رسد ادامه پوست شیر در قالب دو فصل هشت قسمتی عرضه می‌شود / آغاز فصل دوم از سی ام آذر یک مرد، یک اسلحه