با اینکه نزدیک به ۱۵ سال است در عرصه بازیگری فعالیت دارد، اما هنوز هم خیلی‌ها وقتی تصویر او را بر پرده سینما می‌بینند، اولین نقش آفرینی‌اش را در فیلم «میم مثل مادر» به یاد می‌آورند.
کشف زنده یاد رسول ملاقلی پور حالا یکی از بازیگران مهم دهه هفتادی و آینده دار سینما و تئاتر است که آرام و بی حاشیه اما بسیار با انگیزه به فعالیت‌هایش ادامه می‌دهد.
علی شادمان از سنین کودکی برای همه سینمایی‌ها به عنوان بازیگر با استعدادی شناخته شد. با ایفای نقش در فیلم «میم مثل مادر» و «زمانی برای دوست داشتن» چند بار پروانه زرین بهترین بازیگر نوجوان دریافت کرد. کسب این جوایز برای یک بازیگر کم سن و سال موفقیت بزرگی به حساب می‌آمد.
قرار گرفتن نامش در فهرست نامزدهای بهترین بازیگر مرد دوازدهمین دوره جشن خانه سینما و رقابت با عزت الله انتظامی، خسرو شکیبایی و پرویز پرستویی، یکی از افتخارهای مهم دیگر در سنین کودکی بود.
شاید اگر سریال «سرزمین کهن» کمال تبریزی توقیف نشده بود و بازی‌اش در نقش کودکی و نوجوانی شهاب حسینی دیده می‌شد، الان موقعیت دیگری در بازیگری داشت. اما این اتفاق باعث نشد او از دغدغه‌های هنری و اهداف خود کنار بکشد.
آرزوهای بزرگی در سر داشت. همزمان با بازی در فیلم و سریال‌های مختلف، مسیرش در بازیگری با تئاتر هم گره خورد و کارگردانی را به عنوان رشته تحصیلی‌اش در دانشگاه انتخاب کرد.
اجرای نمایش‌های «شاهی ماهی»، «بداهه» و «قصر موروثی خاندان فرانکنشتاین» در سال ۹۸، فرصت مناسبی بود تا بازی‌هایش در تئاتر بیشتر از قبل مورد قضاوت قرار بگیرند. علی شادمان سال گذشته برای بازی در نمایش «شاه ماهی» لوح تقدیر جشنواره تئاتر فجر را دریافت کرد.
چند ماه بعد از اکران «جان دار»، دو فیلم «شنای پروانه» و «مردن در آب مطهر» در جشنواره فجر به نمایش در آمدند که علی شادمان در آنها شمایلی متفاوت از یک جوان دهه هفتادی ارائه کرد؛ نقش‌هایی که به اعتقاد خودش فاصله زیادی با او داشتند.
بازی در «مردن در آب مطهر» اما بیشتر مورد ارزیابی منتقدان و هیئت داوران جشنواره فجر قرار گرفت و توانست نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد بشود.
شاید هنوز راه زیادی مانده تا علی شادمان به آرزوهای بزرگ خود برسد اما او در سال ۹۸ یکی از نماینده‌‌های مهم بازیگران دهه هفتادی بود.
