دوشنبه 14 مهر سالروز درگذشت زندهیاد آتیلا پسیانی است؛ بازیگر محبوب تئاتر، سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی که از جوانی با نقشهایی متفاوت برای مخاطبان خاطره ساخت. پسیانی از جمله بازیگرانی است که ابایی از ایفای نقشهای منفی نداشت. در کنار انواع و اقسام نقشهای متنوعی که در کارنامهاش داشت، بخش مهمی از موفقیتش را به واسطه ایفای نقشهای منفی به دست آورد؛ نقشهایی پیچیده و حرصدرآر که با بازی قدرتمند پسیانی، در ذهنها ماندگار شدند.
به گزارش فیلمنیوز، به بهانه دومین سالگرد درگذشت آتیلا پسیانی، مروری داریم بر نقشهای منفی قدرتمندی که با بازی این هنرمند فقید در ذهنمان ماندهاند. نقشهای منفی دیگری هم در کارنامه پسیانی به چشم میخورند اما سعی کردهایم روی آنهایی دست بگذاریم که در ذهنمان ماندهاند.
در جایگاه یک تروریست | اوایل دهه هفتاد، آتیلا پسیانی در فیلم «روز شیطان» نقش یک تروریست آموزش دیده را برعهده گرفت که در ایران ماموریت یک حمله اتمی را داشت. نقشی که در کارنامهاش تازگی داشت. میشل با بازی آتیلا پسیانی، فرزند یکی از مبارزان ضد رژیم ایران بود؛ شخصیتی مرموز و پیچیده اما در عین حال خونسرد که با حرکات صورت و رفتار پسیانی بسیار درخشان از آب درآمده بود. این نقش هنوز هم به عنوان یکی از مهمترین شخصیت تبهکار و مجرم در سینمای ایران در ذهنها مانده.

یک قاتل متفاوت | آتیلا پسیانی در فیلم «در کمال خونسردی»، یکی از متفاوتترین قاتلهایی است که تا به حال در سینمای ایران با آن مواجه شدهایم را به تصویر کشید. کاراکتر شهباز همسرش را به قتل میرساند اما انگیزههایش برای این قتل ریشه در عقدهها و مشکلات فراوان او در دوران کودکی داشت. از این رو شخصیتی منفی اما در عینحال دوست داشتنی به حساب میآمد. پسیانی روحیه کینهجو و آزارگر او را بهخوبی جلوی دوربین برد و کاری کرد تا مخاطبان کاملا با این شخصیت همراه شوند. «در کمال خونسردی» فیلمی است که پسیانی برای بازی در آن، تنها سیمرغ بلورین کارنامه هنریاش را دریافت کرد.

متعصب و آزارگر | در فیلم «دو زن» به کارگردانی تهمینه میلانی، پسیانی نقش مردی به نام احمد را داشت که به خاطر تعصبهای بیجایش مدام همسرش فرشته را آزار میداد. فرشته به خاطر تعطیلی دانشگاهها مجبور به ازدواج با احمد میشد و بعد از بازگشایی دانشگاه، احمد به او اجازه ادامه تحصیل نمیداد. او در را روی فرشته قفل میکرد و دست به خشونت فیزیکی میزد اما بلافاصله پشیمان میشد و به او ابراز علاقه میکرد. پسیانی این شخصیت روانپریش را به بهترین شکل جلوی دوربین برد و باعث شد این فیلم پس از سالها هنوز در ذهنمان باقی بماند.
بیمنطق و سلطهجو | نقش آتیلا پسیانی در «شام آخر» به کارگردانی فریدون جیرانی یک جورهایی در امتداد نقشش در «دوزن» بود. آتیلا پسیانی در این فیلم نقش مردی سلطهجو را ایفا میکرد که بعد از گذشت بیست سال از زندگی مشترک نمیتوانست جایگاه همسرش را به عنوان یک استاد دانشگاه بپذیرد. مدام او را تحقیر میکرد و جلوی استقلالش را میگرفت و برایش پاپوش درست میکرد. حتی بعد از طلاق هم دست از سر او برنمیداشت و با دروغ سعی میکرد وجههاش را در دانشگاه خراب کند. پسیانی موفق شد شمایی درست و منطقی از مردی متعصب که مدام میزند میشکند و پرخاش میکند و حسادتش را بروز میدهد به نمایش بگذارد.

بهرهکشی به نام عشق | در فیلم «آب و آتش» فریدون جیرانی، آتیلا پسیانی نقش مردی قدرتمند را ایفا میکرد که از بیماری روانی همسر سابقش استفاده میکرد تا از او بهرهکشی کند. مجید همسر سابق مریم بود و از او یک بچه داشت اما بعد از طلاق هم او را به ابزار کاسبی خودش تبدیل کرده بود. وقتی متوجه میشد مریم با مردی به اسم علی در ارتباط است انگیزهی کشتن او را پیدا میکرد. در خانه دوست مریم پنهان میشد و وقتی او را میدید، با مشت و لگد به جانش میافتاد و او را میکشت. پسیانی در این فیلم شمایلی از مردی خشن و آزارگر به نمایش میگذاشت و به قدری درست و دقیق از پس آن برمیآمد که اواخر فیلم حضورش برای مخاطبان هم اضطراب ایجاد میکرد.