با اولین فیلمی که نقش اصلی آن به او سپرده شد تبدیل به صدای اعتراض دختران هم سن و سالش و چندین نسل قبل تر خود شد و آنقدر بازی اش در آن فیلم مورد توجه قرار گرفت که تا سال ها هر کس از روی جدول خیابان ها رد می شد مردم نام او و فیلمش را صدا می زدند: «دختری با کفش های کتانی»!
پگاه آهنگرانی متولد دوم مرداد ۱۳۶۲ است. مادرش از تهیه کنندگان و کارگردان با سابقه است و پدرش جمشید هم از کارگردانان قدیمی سینمای ایران به حساب می آید.
وقتی که هنوز ۱۰ ساله نشده بود برای اولین بار در «گربه آوازه خوان» کامبوزیا پرتوی جلوی دوربین رفت و چندین سال پس از آن در اواخر دهه هفتاد در فیلم رسول صدرعاملی ایفای نقش کرد و در آغاز جوانی اش به شهرت زیادی رسید.
با اینکه خیلی زود توانست مورد توجه مخاطبان قرار گیرد اما برای بازی در فیلم های سینمایی عجله ای نداشت و از همان ابتدا با دقت پیشنهاد بازی در فیلم ها را می پذیرفت.
« زندان زنان»، «مکس»، «سه زن»، «مربای شیرین»، «زادبوم»، «راه آبی ابریشم»، «آقا یوسف» مهم ترین فیلم هایی بودند که در دهه هشتاد در آنها جلوی دوربین رفت.
اما دهه نود برای او با اکران «ورود آقایان ممنوع» آغاز شد و توانست با بازی در نقش دختری کنکوری لبخند را بر لب بسیاری از مخاطبان بنشاند.
پس از بازی در فیلم رامبد جوان، پرویز شهبازی پیشنهاد بازی در «دربند» را به آهنگرانی داد تا موفقیتش در دهه نود با کسب اولین سیمرغ بلورینش کامل شود.
به جز بازیگری به مستند سازی هم علاقه زیادی دارد: ده نمکی ها» و «ارباب جمشید» مستندهایی هستند که او آنها را جلوی دوربین برده است. همچنین به تازگی هم ساخت مستندی درباره انتخابات سال ۸۸ را آغاز کرده تا در آن از دید یکی از معترضان جنبش سبز به جزئیات این رویداد سیاسی بپردازد.
آخرین فیلمی که با بازی آهنگرانی روی پرده سینماها رفت «سارا و آیدا» مازیار میری بود که در آن نقش آیدا را ایفا می کرد.
