«بی تا فرهی» در دومین همکاری‌اش با داریوش مهرجویی عهده دار نقش محوری فیلم «بانو» می‌شود، او تنهایی یک زن بحران زده را طوری ایفا می‌کند که مخاطب را گام به گام با خودش در دنیای مریم بانو، غرق می‌کند.
به گزارش فیلم نیوز، مهرجویی در فیلم «بانو»، از واقعیتی تلخ رونمایی کرده است. زنی مهربان و دل‌رحم که از روی انسانیت به دیگران کمک می‌کند، اسیر مهربانی خودش می‌شود و رفته‌رفته می‌بیند دیگر حتی مالک اموال خودش هم نیست. بیتا فرهی به بهترین شکل از پس ایفای نقش «بانو» برآمده و نقشی ماندگار در کارنامه‌اش رقم زده است.
درباره نقش: مریم بانو محور اصلی فیلم است و به عنوان سمبل مهربانی و رافعت معرفی می‌شود. شخصیتی که از کودکی مورد بی‌مهری خانواده قرار گرفته و هیچ‌وقت طعم محبت را نچشیده است. ابتدای فیلم با بی‌وفایی همسرش روبه‌رو می‌شود و درست درحالی‌که حس می‌کند زندگی‌اش به بن‌بست رسیده است، براثر یک اتفاق، زندگی‌اش با خانواده سرایدار همسایه کناردستی گره می‌خورد. بانو به همسایه‌های بی‌خانمان در خانه ویلایی‌اش پناه می‌دهد و حضور آنها باعث می‌شود احساس تنهایی نکند و خانه‌اش را گرم و نورانی ببیند. او حضور گرم این خانواده را نشانه‌ای از سوی خدا تعبیر می‌کند اما از یک جایی به بعد متوجه می‌شود که آنها از صمیمیت و مهربانی‌اش سوءاستفاده کرده‌اند و درحال چپاول خانه‌اش هستند. بانو که خودش را بی‌پناه و تنها می‌بیند به اوج فروپاشی می‌رسد و نهایتا راه خانه کودکی‌اش را پیش می‌گیرد.
ویژگی بازی: پایه‌های اصلی فیلم روی شخصیت بانو شکل گرفته و بیتا فرهی به‌خوبی توانسته است احساس زنی تنها را از عمق دل‌شکستگی تا اوج امیدواری و شعف در بازی‌اش به نمایش بگذارد. همراه او از اندوه بی‌وفایی همسر عبور می‌کنیم، با دل‌رحمی او در قبال بی‌پناهان احساس آرامش می‌کنیم، در سکانس مربوط به مهمانی می‌توانیم خوشحالی و شعفی که با تمام وجود حس می‌کند را درک کنیم و سپس در ادامه نگرانی و تنهایی و بیزاری‌اش را از زندگی به وضوح می‌بینیم. بخش مهمی از جذابیت نقش به شخصیت‌پردازی دقیق مهرجویی برمی‌گردد اما فرهی چنان باورپذیر آن را بازی کرده که در طول تماشای فیلم احساس می‌کنیم ما هم همراه او از تمام بی‌مهری‌ها زخم خورده‌ایم.
