تعداد بازیگرانی که در نقطه‌ای از فعالیت‌های حرفه‌ای راهشان را کج کرده‌اند و سراغ عرصه اجرا رفته‌اند کم نیست. چند سال پیش بازیگرانی مثل رامبد جوان، مهران مدیری، محمدرضا گلزار، سام درخشانی، امیرحسین رستمی و … به عنوان مجری به میدان آمدند و بازار ورود بازیگران به این عرصه همچنان داغ است. سیاوش طهمورث، نیما فلاح و سیامک انصاری، جدیدترین بازیگرانی هستند که اجرا را تجربه می‌کنند.
سیاوش طهمورث/ تماس
سیاوش طهمورث بعد از چهل سال تجربه بازیگری در سینما و تلویزیون، عید امسال در جایگاه مجری نشسته و مسابقه «تماس» را اجرا می‌کند. نکته قابل توجه درباره اجرای طهمورث این است که اجرایش شباهتی به مجریان دیگر ندارد و در طول مسابقه ارتباطی با مخاطبان ندارد و صرفا با شرکت کننده مسابقه در تماس است. از آنجایی که بارها طهمورث را در نقش روسای کارخانه یا شخصیت‌هایی قدرتمند دیده‌ایم اینبار هم از همین ترفند برای اجرا استفاده کرده. او در جایگاه یک رئیس، با همان جدیت همیشگی مقابل مونیتورها می‌نشیند و حرکت شرکت کننده را برای دست پیدا کردن به کدهای مورد نظر چک می‌کند. مدام از طریق تبلت با او تماس می‌گیرد و وقتی حس می‌کند به موفقیت نزدیک شده عواملش را می‌فرستد تا راهش را سد کنند. شیوه اجرای طهمورث کاملا با فضای مسابقه همخوانی دارد.
نیما فلاح/ کهکشان
نیما فلاح را به عنوان بازیگر باهیجان و پرتحرک می‌شناسیم و معمولا او را در نقش‌های پرسروصدا در سریالهای کمدی دیده‌ایم. او اولین بار در مسابقه «کهکشان» شبکه پنج به عنوان مجری ظاهر شد و هنوز هم اجرایش را در این برنامه ادامه می‌دهد. ساختار برنامه شباهتی به مسابقه نوستالژیک «راز سیب» دارد با این تفاوت که مراحلش جدیدتر و جذابتر است و با خلاقیت بیشتری ساخته شده. فلاح با ظاهری به نسبت رسمی ظاهر می‌شود و سعی می‌کند در جایگاه یک مجری، جدیتش را حفظ کند. با این حال از آنجایی که مسابقه هیجان‌انگیز است گهگاه در این هیجان با شرکت‌کننده‌ها همراه می‌شود اما از شأن و جایگاه یک مجری فراتر نمی‌رود و همین هم نقطه قوت او در اجراست.
سیامک انصاری/ جوکر
از دهه هفتاد به‌عنوان بازیگر فعالیت می‌کند و بیشتر به‌واسطه بازی در آثار کمدی مهران مدیری شناخته می‌شود. او اولین بار در یکی از برنامه‌های «هزار داستان» در جایگاه مجری نشست و یکبار هم تجربه اجرای چهارمین جشن سالانه موسیقی ما را داشت. اما تا پیش از «جوکر»، او را در جایگاه مجری ثابت یک برنامه ندیده بودیم. انصاری در جوکر با وجود اینکه شوخ‌طبعی خودش را حفظ می‌کند و مدام هنگام رصد برنامه از خنده ریسه می‌رود اما کاملا جدی است و شوخی و رفیق بازی و ملاحظه هم در کارش نیست. گهگاه وقتی احساس می‌کند کسی دارد از مشارکت در خنداندن فرار می‌کند یا برای پنهان کردن خنده‌اش حرکت عجیبی انجام می‌دهد سریع تذکر می‌دهد. ورودش با کارت‌های قرمز و زرد به اتاق برای شرکت‌کننده‌ها موقعیت پرخطری ایجاد می‌کند.
پژمان جمشیدی/ پیشگو
بعد از یک تجربه نصفه و نیمه در اجرای برنامه «کلاسیکو»، برای اجرای برنامه «پیشگو» انتخاب شد. او سال 1392 به عنوان بازیکن سابق تیم پرسپولیس در سریال «پژمان» بازی کرد و آنقدر بازی‌اش به چشم آمد که در مدت زمان کوتاهی به پروژه‌های مختلف سینمایی و تلویزیونی دعوت شد. جمشیدی زمانی برای اجرای برنامه «پیشگو» انتخاب شد که نامش در فهرست بازیگران پولساز سینما قرار گرفته بود. پژمان جمشیدی با اینکه به عنوان یک کمدین شناخته می‌شود اما در اجرای «پیشگو» سبک و سیاق دیگری در پیش گرفت. او وجه طنازانه خودش را به عنوان برگ برنده فقط در موقع نیاز رو می‌کرد و به اشتباه وارد شوخی با مهمان‌های برنامه نمی‌شد. تلاش می‌کرد که گفت‌وگو از مسیر خارج نشود و از طرفی با مهمان‌هایش وارد چالش سخت نمی‌شد. پیشگو برنامه موفقی بود. هم به لحاظ دعوت از مهمان‌ها متنوع عمل می‌کرد و هم مهمان‌ها را وارد چالش‌هایی می‌کرد که هم برای خودشان و هم مخاطبان جذاب بود.
شهاب حسینی/ هم‌رفیق
شهاب حسینی اولین بار سال 1377 به عنوان مجری برنامه «اکسیژن» به میدان آمد و درواقع از اجرا وارد عرصه بازیگری شد اما در این سالها همه او را به عنوان بازیگر می‌شناختند و زمانی مجددا اجرا را تجربه کرد که برای بازیگری یک سیمرغ و چهار دیپلم افتخار داشت و جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم کن گرفته بود. از همان یکی دو برنامه اول مشخص شد که بدون هیچ برنامه‌ریزی یا پیش‌زمینه‌ای روی صحنه می‌آید و می‌خواست به شکل بداهه، همه چیز را پیش ببرد. حتی خودش هم در یکی از برنامه‌ها با افتخار گفت: «من وقتی می‌آیم اینجا نه پلاتویی دارم و نه حتی انتخاب کرده‌ام که چه می‌خواهم بگویم. چرا باید از پیش تعیین کنم که چه می‌خواهم بگویم؟». به طور کلی در مقایسه با تاکشوهای چند وقت اخیر سروصدای زیادی به پا کرد اما با اینکه پتانسیل زیادی برای تبدیل شدن به یک برنامه جذاب پرمخاطب را داشت آنطور که باید موفق نبود.
مجید صالحی/ ام شو
مجید صالحی پیش از اینکه در سال 1399 تصمیم به ساخت برنامه «ام شو» بگیرد و خودش هم آن را اجرا کند، سابقه دیگری در اجرا نداشت. او را به عنوان کارگردان و بازیگر تلویزیون و سینما می‌شناختیم؛ بازیگری که بیشتر روی بازی نقش‌های کمدی و ساخت فیلم‌های کمدی تمرکز داشت. صالحی تنها زمانی می‌توانست در اجرای «ام‌شو» موفقیتی به دست بیاورد که اول از همه پای مهمان‌های جذابی را به برنامه باز می‌کرد که در هیچ برنامه دیگری حاضر نشده بودند. در این صورت چالش‌های عجیب و بازی‌های کاملا متفاوت با این چهره‌ها می‌توانست جذابیت ویژه‌ای داشته باشد. اما از آنجایی که اکثر مهمان‌هایش همان‌هایی بودند که بارها در برنامه‌های مختلف دیده بودیم، نیاز بود که سبک و سیاق اجرایش را تغییر دهد و چالش جدیدی پیش روی آنها بگذارد. اما خیلی معمولی وارد اجرا شد و سوالهایی مطرح کرد که بارها شاهدش بوده‌ایم. برنامه به دلیل برخی حواشی برای مدتی متوقف شود و صالحی مجبور به پاسخگویی شود اما بعد از آن هم مدت زمان زیادی طول نکشید که برنامه به اتمام رسید.
پوریا پورسرخ/ ایرانیش
از اوایل دهه هشتاد به عنوان بازیگر شناخته شد و در فیلم‌ها و سریالهای مختلفی بازی کرد اما هیچوقت پیش از «ایرانیش» سابقه اجرا نداشت. در اولین قسمت مسابقه که با حضور چند چهره شناخته شده مقابل دوربین رفت، اجرای خوبی نداشت اما کم‌کم توانست به خودش مسلط شود و سروسامانی به اجرایش بدهد. پورسرخ برخلاف بسیاری از مجریانی که تلاش می‌کنند با ایجاد هیجان، یک مسابقه را پرمخاطب کنند، شخصیت پرسروصدا و پرهیجانی نداشت. او در اجرا مبادی آداب بود و سعی می‌کرد مراحل مختلف را طبق اصول، پیش ببرد. آرامش پورسرخ شاید می‌توانست در کنار شور و هیجان تماشاچیان داخل استودیو تا حدودی خنثی شود اما مشکل اینجا بود که تماشاچی‌ها هم هیجانی ایجاد نمی‌کردند و همین باعث شد مسابقه جذابیت چندانی نداشته باشد .بخشی از عدم موفقیت مسابقه به ماجرای محدودیت‌های کرونایی و حذف تماشاچیان برمی‌گشت.
کامبیز دیرباز/ دست فرمون و شب‌های مافیا
دیرباز را از اواخر دهه هفتاد به عنوان بازیگر می‌شناسیم. اولین بار سال 1398در مسابقه «دست فرمون» به عنوان مجری به میدان آمد و فصل اول این مسابقه را اجرا کرد. دو سال بعد اجرای فصل دوم مسابقه «شب‌های مافیا» را به عهده گرفت. زمان اجرای برنامه «دست فرمون» از اجرایش تعریف کردیم و نوشتیم به دلیل علاقه زیادش به موضوع برنامه، خیلی خوب از پس اجرای آن برآمده. هم گفت‌وگوها را خوب پیش می‌برد و هم اطلاعات خوبی در این زمینه دارد. زمانی که به عنوان مجری برنامه «شب‌های مافیا» انتخاب شد و به جای محمدرضا علیمردانی برنامه را اجرا کرد از همان ابتدا اجرایش با مخالفت روبه‌رو شد. او جدیت علیمردانی را نداشت و خیلی صمیمانه و شوخ‌طبعانه با شرکت‌کننده‌ها وارد تعامل می‌شد به همین دلیل هم یک جاهایی نظم برنامه از دستش درمی‌رفت. البته رفته رفته بیشتر به فضا مسلط شد و در برنامه‌های آخر به تسلط خوبی در اجرا رسید.
….ادامه دارد
