تصویری که پارسا پیروزفر از پرسونای خود در اذهان ثبت کرده، شمایل غریب و شاید استثنایی در سینمای ایران است. او از معدود بازیگرانی است که علی رغم مختصات اغواکننده حرفه‌اش، مقهور ابزارهای فریبنده و پر زرق و برق سینما نشد.
پیروزفر با وجود مهارت‌های قابل توجه در بازیگری و جاذبه‌های فیزیکی‌اش، اما با جهان بینی متفاوت از هم نسل‌هایش وارد حرفه بازیگری شد. او هیچ وقت دغدغه‌ی شهرت نداشت و نخواست ستاره باشد. همیشه از خط رقابت با همکارانش فاصله گرفت و کمتر در کانون توجه و قضاوت قرار داشت، اما با این حال توانست خود را به عنوان یک بازیگر مسلط و منحصر به فرد مطرح کند.
پیروزفر بازیگری مستقل و خود ساخته است که همچنان در سطح اول سینمای قرار دارد. نه اهل موج سواری است و نه اهل هیاهو و جلوه‌گری. همیشه سکوت را انتخاب کرده و سرش به کار خودش بوده است.
با وجود اینکه جوانان و علاقه‌مندان به بازیگری، در هر دوره‌ای از شنیدن علایق شخصی و جزئیات زندگی هنرپیشه‌ها استقبال کرده‌اند، اما او هیچ گاه نخواسته اندیشه و روحیات درونی‌اش برای مخاطبانش آشکار شود و اهمیتی افزون بر کاراکتر سینمایی‌اش پیدا کند.
سه دهه است در سینما و تئاتر فعالیت می‌کند، اما شمایل ظاهری و منش بازیگری‌اش با آن چیزی که طرفدارانش در ذهن دارند، تفاوتی نکرده است. این تفاسیر، اغراق و بزرگ نمایی نیست، همان تصورات تثبیت شده در ذهن تماشاگرانش است که پیروزفر طی سال‌های متمادی حضورش به آن‌ها پایبند بوده.
در حقیقت، همین مسیر متفاوت هنری باعث شده همچنان محبوبیتش را در جامعه حفظ کند. به بازتاب‌های انتشار تصاویر او در اکران مردمی فیلم نیکی کریمی توجه کنید! نه ظاهرش چندان تغییری کرده بود و نه تیپ خاص و منحصر به فردی داشت. همین ترکیب ساده و بی‌آلایش، اینقدر در شبکه‌های اجتماعی بازتاب داشت و برای عموم جالب بود که پیروزفر ناگهان در کانون توجه بسیاری قرار گرفت. پیروزفر مورد عجیبی در سینمای ایران است، هر چقدر سن‌اش بالاتر می‌رود و جاافتاده‌تر می‌شود، طرفداران و محبوبیت بیشتری کسب می‌کند.
