هادی حجازی فر با اتخاذ روش متفاوت در بازیگری و با شناخت از روحیات و توانمندی‌های خود، تصویر جدیدی از تناقض‌ها و کاستی‌های مرد معاصر ایرانی را به تصویر می‌کشد. مردی معترض و سازش ناپذیر، با روح مبارز، که مدام درگیر چالش و کشمکش‌های درونی و بیرونی است.
او در سینما سیمای حقیقی، مردی صادق است که به پایان رویاهایش رسیده و در مرز باریک جنون و انسانیت قرار دارد، اما در نهایت به رستگاری می‌رسد. حجازی فر را در بازیگری می‌توان ترکیبی از غریزه و پشتکار دانست، که اولین حضورش در سینما، پس از سال‌ها فعالیت متمادی در تئاتر، رقم خورد. بازیگری که به واسطه روحیه خاص و سرشار از آشوبِ نقش‌هایش، خیلی زود با مخاطبش صمیمی شد و به عنوان یکی از شمایل‌های محبوب بازیگری در سینمای ایران تثبیت شد.
گرچه هادی حجازی فر نیز مانند بسیاری از بازیگران دیگر، تن به آزمایش دو سه نقش متوسط داد، اما با حضور پررنگ در تعدادی از فیلم‌های مطرح سیاسی و اجتماعی دهه نود، ردپای ماندگاری از خود بر جاگذاشت.
حجازی فر پس از تجربه بازی در «ماجرای نیمروز ۱ و ۲» و «لاتاری»، در مسیری دیگر قدم نهاد و چهره تازه‌ای از خود به عنوان سینماگر ارائه کرد. حضور او در «آتابای» به عنوان فیلمنامه نویس و بازیگر، تاثیری انکارناپذیر بر موفقیت این فیلم گذاشت. حجازی‌فر با بازی درخشان و منطبق بر فضا و مضمون فیلم، شمایل غریب از یک مرد میانسال و عاشق را به تصویر کشید. مردی خسته با دردهای پنهان و تعصب‌های پایدار که در انتظار یک اتفاق در زندگی است.
او پس از تجربه موفق «آتابای»، به سراغ ساخت یک مینی سریال و اولین فعالیت کارگردانی در عرصه تصویر رفت. سریالی با نام «شهید باکری» که تقریبا یکسال از شروع تولید آن می‌گذرد و به روزهای پایانی فیلمبرداری نزدیک شده است. ناگفته نماند «بی همه چیز» محسن قرایی نیز از دیگر فعالیت‌های مهم حجازی فر در عرصه بازیگری است، که قرار است از ۲۴ آذر ماه روی پرده برود.
