روز دوشنبه با پخش قسمت آخر از فصل پنجم «جوکر»، پرونده این فصل هم بسته شد. فصل پنجم به لحاظ ایجاد هیجان و جذابیت، برترین فصل شناخته شد و جدال برای خنداندن تا دقایق پایانی میان سه شرکت‌کننده ادامه داشت. به بهانه پایان فصل پنجم مروری داریم بر عملکرد هفت برگزیده پنج فصل «جوکر». این برگزیدگان در مسیر مسابقه چه‌قدر فعال بودند؟ چه موقعیت‌های خنده‌داری را رقم زدند؟ به طور کلی جایگاهشان میان سایر اعضای گروه کجا بود؟
فصل یک/ هومن حاجی‌عبداللهی و سهیل مستجابیان
فصل اول «جوکر» دو برنده داشت. هومن حاجی‌عبداللهی و سهیل مستجابیان در تلاش برای خنداندن هم در دوئل پایانی به جایی نرسیدند. مدام یکی به آن یکی می‌گفت واقعا نمی‌دانم چه باید بکنم آن یکی هم گلایه میکرد از اینکه خسته شده و حوصله‌اش سر رفته. خلاصه وقتی 9 دقیقه به پایان مسابقه مانده بود تصمیم گرفتند کاملا دوستانه باهم دست بدهند و بازی را تمام کنند. نکته قابل توجه درباره سهیل مستجابیان این بود که صرفا چون می‌توانست خنده‌اش را کنترل کند به این موفقیت رسید. هومن جای‌عبداللهی در این فصل تلاش‌های بیشتری برای خنداندن کرد. پوشیدن لباس متفاوت، شوخی‌های بامزه، قرقره کردن وسط بازی و … از جمله فعالیت‌هایش بود. مستجابیان عملا به لحاظ شوخ‌طبعی و خلق موقعیت‌های خنده‌دار، جزو بازندگان این فصل تلقی می‌شد. رضا نیکخواه، امین حیایی، امیرمهدی ژوله به همراه هومن حاجی‌عبدالهی پدیده‌های این فصل بودند.
فصل دو/ هومن برق‌نورد و شهرام قائدی
بعد از اینکه فصل یک با دو برگزیده به اتمام رسید، در فصل دوم «جوکر» هم برنده نهایی وجود نداشت و هومن برق‌نورد و شهرام قائدی در نهایت صلح کردند. آنها قسمت چهارم را در یک جدال سه‌نفره با ایمان صفا پیش بردند و با حذف نفر سوم، رقابت به این دو نفر واگذار شد. برق‌نورد و قائدی با وجود موقعیت‌هایی که رقم زدند اما در خنداندن چندان موفق نبودند. جوکرتایم هردو آنها در قسمت چهارم، چنگی به دل نمی‌زد. مهمترین حرکت برق‌نورد در کل چهار قسمت این بود که با صدای خروس بلند می‌شد حرکات موزون اجرا میکرد. یک بار هم جوک قورباغه دهن‌گشادش باعث کارت زرد گرفتن عباس جمشیدی‌فر شد. فعالیت قاعدی هم بیشتر به تکه انداختن و مشارکت با دیگران محدود شده بود. عباس جمشیدی‌فر و ایمان صفا پدیده‌های این فصل بودند.
فصل سه/ علیرضا استادی
اولین فصلی بود که با یک برنده به پایان رسید. فصل سوم «جوکر» قدرت فصل‌های اول و دوم را نداشت و ضعیف‌ترین فصل به حساب آمد. بین شرکت‌کننده‌هایی که عملا موفقیتی در ایجاد موقعیت‌های خنده‌دار نداشتند، علیرضا استادی برنده میدان شد. شاید اگر استادی در هرکدام از فصل‌های دیگر حضور پیدا میکرد نمی‌توانست چنین جایگاهی به دست بیاورد.از اساس جنس بازی علیرضا استادی درکل با سایرین فرق داشــت. او را بیشتر در نقشهای جدی دیــده بودیم و حتی وقتی تلاش میکرد از این قالب بیــرون بیاید هم به جایی نمی‌رسید. او به همراه میر طاهر مظلومی به فینال رسید اما توانست او را در 20 دقیقه پایانی مغلوب کند و قهرمان شود.
فصل چهار/ یوسف صیادی
درست تا لحظه آخر فکر می‌کردیم جایزه قرار است بین یوسف تیموری و یوسف صیادی تقسیم شود اما تیموری تصمیم نهایی‌اش را گرفت و با یک خنده عمدی موقعیت را به صیادی واگذار کرد. از ابتدای قسمت اول، تیموری سر شوخی را با صیادی باز کرد. بیشتر موقعیت‌های خنده‌دارش، شوخی با صدا و صورت صیادی بود. تمام این مدت، صیادی صرفا گوشه‌ای می‌نشست و گیتار می‌زد و صبوری میکرد. چند حرکت قابل توجه هم داشت. شوخی با دماغش در قسمت اول و همچنین ترانه‌هایی که با گیتار اجرا میکرد جزو نکات بامزه حضورش در فصل چهارم بود. خلاصه اینکه اگر تیموری به پاس تمام شوخی‌هایی که با او انجام داده کنار نمی‌کشید این‌بار هم مسابقه با دو نفر تمام می‌شد.
فصل پنج/ سیروس میمنت
برنده نهایی فصل پنجم، سیروس میمنت بود. او با خواندن یک شعر بی‌سروته و بامزه، محمدرضا علیمردانی را شکست داد و برنده شد. میمنت سن‌وسال‌دارترین عضو گروه بود که به لحاظ ظاهری، جدی‌ترین هم به حساب می‌آمد. میمنت یکی از قدرتمندترین شرکت‌کننده‌های این فصل بود و تلاش و هوشمندی‌اش در خلق موقعیت‌های خنده‌دار و دست گذاشتن روی نقطه‌ضعف‌های سایرین بی‌نظیر به نظر می‌رسید. اجرای حرکات موزون برای آهنگ رپ، شنا و ماندن روی آب استخر خیالی، طراحی بازی پنبه‌پنبه، خلاقیتش در خواندن شعر و … از جمله مهمترین نکات در بازی او بود. از یک جایی به بعد آنقدر بازی برایش جدی شده بود که همه می‌توانستیم حدس بزنیم برنده نهایی او خواهد بود. حامد آهنگی و محمدرضا علیمردانی دو بازیکن قدرتمند دیگر این گروه بودند که تا چند دقیقه پایانی حضور داشتند.
